İki çizgi mücadelesine EVET, tasfiyeciliğe HAYIR!
Sınıflı toplumlar ortaya çıktığından beri beraberinde sınıf çelişkileri ve sınıf mücadeleleri de oluşmuştur. Tarihsel olarak her değişik toplumda sınıflar ve sınıf mücadeleleri farklı minvaller izlemiştir. Kapitalizm ve emperyalizm çağında uluslararası alanda sınıf mücadelesine damgasını vuran temel çelişki -ara sınıflar dışında- burjuvazi ile proletarya arasındaki saflaşmadır. Bunun sonucu burjuvazi ve diğer gerici sınıflara karşı ezilen, sömürülen ve tahakküm altındaki sınıfların en ileri kesimini proletarya oluşturur. Dolayısıyla sınıf mücadelesine ve sistemin yarattığı tüm çelişkilerin köklü çözümüne önderlik eden gücü de proletarya partisi oluşturur. Proletarya partisi olmadan sınıf çelişkileri elbetteki varlığını devam ettirir. Ama kapitalizm ve tüm gerici iktidarlar kendiliğinden yıkılıp sosyalizme yerini kendiliğinden bırakmaz. Bu proletarya partisi önderliğinde devrimle mümkün olur. Çünkü proletarya partisi, tarihsel olarak nesnel sürece müdahale eden öznel güçtür.
İki Çizgi Mücadelesine Evet
İçinde bulunduğumuz tarihsel süreç proletarya partisinin önemini bir kez daha gösteriyor. Uluslararası alanda nesnel koşulların gelişmesi ve sınıf çelişkilerinin keskinleşmesi, beraberinde önderlik misyonu oynayan öznel güce, -yani partiye- olan ihtiyacı daha artırıyor. Sınıf mücadelesinde ve tüm baskı ve tahakkümlere karşı mücadelede önderlik rolünü yerine getirecek olan partidir. Parti olmadığı takdirde devrim gerçekleşmez. Elbetteki, devrimi gerçekleştirecek olan işçi sınıfı ve emekçi sınıflardır. Onların yer almadığı koşullarda devrim mümkün değildir. Ama, onları ezen, sömüren, baskı altında tutan egemen güçlere ve gerici devlet erkine karşı; onlara devrim şiarıyla önderlik eden, onları iktidar perspektifiyle yönlendiren, sevk ve idare eden parti unsuru olmadan da devrim gerçekleşmez. Ezilen kitleler parti önderliğinde devrimi gerçekleştirir. Parti öncü müfrezedir.
Sınıf çelişkisinin ve sınıf mücadelesinin ürünü olan parti aynı zamanda kendi iç yapısında dialektiğin temel yasası olan zıtların birliği yasasını da barındırır. Bu yasa her maddi yapı için geçerlidir. Mao'nun tahliliyle “Şeyler içindeki çelişkinin yasası, yani karşıtların birliği yasası, materyalist diyalektiğin temel yasasıdır.” Dolayısıyla bu yasa parti için de geçerlidir. Zıtların birliği bağrında zıtların mücadelesini de barındırır, ama, zıtların mücadelesi -yani çelişki- zıtların birliğiyle mümkündür. Bundan dolayı zıtların birliği, zıtların mücadelesini de içerir. Bu yasa, irade dışında her maddi yapı içinde varolan nesnel bir olgudur. Bu materyalist dialektiğin temel yasası parti bünyesi için de geçerlidir. Bundan dolayı parti içinde iki çizgi mücadelesi vardır. Bundan dolayı iki çizgi mücadelesi nesnel bir olgudur. Dolayısıyla bu nesnel gerçekliğin görülmesi gerekir.
Çelişki yasası toplumun ve tüm kurumlarının bağrında vardır. Diyalektiğin kaçınılmaz sonucudur. Bu varoluş parti içinde iki çizgi mücadelesinin temelini oluşturur. Mao'nu tahliliyle iki çizgi toplumun çelişkilerinin parti içine yansımasıdır. “Parti içinde, durmadan, çeşitli fikirler arasında karşıtlık ve çatışma olur. Bunlar, parti içindeki sınıf çelişkilerini toplumdaki yeni ve eski şeyler arasındaki çelişkileri yansıtır. Partide çelişki ya da çözülecek ideolojik savaşım yoksa, partinin yaşamı sona erer.” Mao'nun tahliliyle partide de çelişki ve yansıması ideolojik mücadele olmazsa, parti de olmaz. Çünkü çelişki (zıtların birliği) maddenin varoluş biçimidir. Parti içindeki iki çizgi de bu temel yasanın tezahürüdür.
Her maddi şey(yapı) bağrında zıtları barındırır. Kapitalizmde iktidardaki burjuvazi karşıtını oluşturan proletarya ile varsa; sosyalizmde iktidardaki proletarya karşıtını oluşturan burjuvazi ile vardır. Komünist partisinde de partiye egemen olan proletarya çizgisi kendi karşıtına tekabül eden tali durumdaki burjuva çizgiyle vardır. Partideki bu nesnel saflaşmada çelişkinin ana yönünü proletarya çizgisi oluşturduğundan, partiye karakterini ve niteliğini veren de proletarya çizgisidir. Ama parti zıttını oluşturan burjuva çizginin nesnel koşulunu da bağrında barındırır. Bunun için iki çizgi mücadelesi -sınıflar ve ideollojiler varolduğu müddetçe- varlığını devam ettirecektir.
Tüm bu nesnel gerçeklik komünist partisinin önüne iki çizgi mücadelesini yürütme görevini de koymaktadır. MLM çizgiye, egemen olduğu partide sapmalara ve burjuvaziye tekabül eden çizgilere karşı uyanık olma ve mücadele yürütme misyonu yükler. Bu bilinçle hareket eden parti devamlı uyanık olur ve mücadelesini sürekli kılar. Parti kendisini devamlı MLM ideolojiyle donatır. İdeolojik-politik doktrinle kendisini donattıkça, toplumdan parti içine yansıyan burjuva ideolojisine karşı daha etkin olur. Önemli olan zıtların birliği ve iki çizgi mücadelesi gerçeğini görmek, kavramak ve o doğrultuda hareket etmektir. Aksi takdirde diyalektik materyalizmin bu temel yasasını göremeyen hareket, burjuva çizgiye karşı uyanık olamaz, varlığını hissetmez, tavır koyamaz ve onun hakim olmasına engel olamaz. Bu nedenle iki çizgi mücadelesi partinin gelişmesi açısından motor gücünü oluşturur.
İki çizgi mücadelesi parti içinde demokratik-merkeziyetçilik ilkesine göre işletilir. Her partili yoldaş kendi görüşlerini kendi organlarında dile getirebilir. Üst ve merkezi organlara yazılı iletebilir. Konferans ve kongre arifesinde daha geniş olanaklarla görüşler meşru bir zeminde parti içine yansıtılabilinir... Bu böylece devam ettirilir... Böylece izafi olarak “doğru” ile “yanlış” görüşlerin, çizgilerin dile getirilmesi ve mücadelesi yürütülür. İki çizgi mücadelesi demokratik bir zeminde parti içinde parti normlarına uygun bir şekilde yürütülmesidir. Her yoldaşın böylesi demokratik hakkı vardır. Ancak bu demokrasi sınırsız değildir. Ayrıca merkeziyetçilik ilkesi de vardır. Ve bu ilkeyle iç içedir. Bu ilkeye göre de her yoldaş parti iradesini yansıtan merkezi çizgiyi tanımalı ve örgütsel işleyişi gereği kişiler yer aldıkları organa, alt organlar da üst organlara ve merkezi yapıya bağlı olmalılar. Böyece içinde yer aldıkları partinin verdiği mücadelede resmi görüşleri doğrultusunda parti saflarında yer almalılar.
İki çizgi mücadelesi budur. İki çizgi mücadelesine evet...
Tasfiyeciliğe Ve Hizipçiliğe Hayır!..
İki çizgi mücadelesi parti işleyişi ve parti normlarına uygundur. MLM hatta yer alan Komünist partilerinin tüzüğü iki çizgi mücadelesini yadsımaz. Tersine uygular. Çünkü iki çizgi mücadelesi yukarıda belirttiğimiz gibi parti içerisinde yürütülen ideolojik mücadeledir.
Ancak farklı görüş ve düşüncelerin partinin demokratik-merkeziyetçilik ilkesini yadsıyan, reddeden tarzda parti dışına yansıtılması iki çizgi mücadelesi değildir. Çünkü böylesi bir girişim parti iradesini tanımayan bir akımdır. Dışında yer aldıkları partinin programını ve örgütsel yapısını reddeden bir mevzide yer almaktır. Böylesi bir akım parti çizgisini reddeder ve karşısında durur. Parti işlerliğini tanımaz, parti tüzüğünü ihlal eder. Bu çizginin pratiği partiyi de gerekli görmez ve partiyi tümden karşısına alır. Ezilen sınıflara önderlik rolü üstlenen partiyi reddeden çizgi öne çıkar. Daha açık bir deyimle bu minvalde hareket eden bir çizgi komünist partisine tezat teşkil eder.
Komünist partisinin demokratik-merkeziyetçilik ilkesini ihlal eden ve partiyi karşısına alan bu akım tasfiyeci ve hizipçi akımdır. Tasfiyeci ve hizipçi akım parti dışında hareket eder. Bu çizgi partinin programını, örgütsel yapısını, pratiğini hedef alır. Partiyi, programını, pratiğini hedef alan, yadsıyan, tanımıyan çizgi tasfiyeci zeminde hareket eder. Böylesi bir pratik devrime önderlik rolüyle oluşan parti önünde engel teşkil etmektir. İdeolojik olarak parti iradesini tanımıyan, onu karşısına alan, onu lağvetmeye çalışan bir girişim tasfiyeci bir çizgidir. Hizpçilik ve tasfiyecilik MLM partinin mücadelesi ve gelişmesi önünde engel teşkil eder.
Partiyi ve çizgisini hedef alan bu çizgi yeni bir akım değildir. Sınıf bilinçli proletaryanın örgütlenmeye gittiği dönemeçle bu akım da ortaya çıkmıştır. Biçimsel olarak farklı görünümler alsa da, tasfiyecilik özünde aynı karakterini taşımıştır. Ama ideolojik mücadele de verilmiştir.
Sınıf bilinçli Türkiye proletaryasının öncü müfrezesi tasfiyeci ve hizipçiliğe karşı mücadelede deneyimli bir harekettir. Nitekim ortaya çıkan bu türden çizgilere dün de bugün de alınan tavır maskelerini indirmeye yetmiştir. Nitekim giderek daha şuursuzca saldırıya geçmeleri pratikte onların tasfiyeci ve hizipçi zaaflarını deşifre etmiştir. Yukarıda değindiğimiz genel durum mevcut özgülde gündeme gelmişse de, o anti-hareket altedilecektir. Parti ilkelerinde ısrar edilerek hareketin önü açılacaktır. Bundan kimsenin kuşkusu yoktur!
Son Haberler
Sayfalar
"Siz geldiniz ya, sizi bekliyordum. Artık uzun bir yolculuğa çıkabilirim.’’ MERYEM BAKIRCIYAN
Irksal, dinsel kültürel ayrımcılığı ömrünce bilfiil yaşadı. Faşist diktatörlüğün baskılarına seksen dokuz yıl yaşayarak tanık oldu. Diyarbakır’da eşinin ve kendinin gördüğü baskılar yetmezmiş gibi çocukları da akla gelmez baskılara maruz kalır. Irksal olduğu kadar dinsel baskıların haddi hesabı yoktur. Gördükleri baskılar öylesi bir hal alır ki artık dayanılmaz hal alır. Dinsel baskı artık çocuk yaşamlara kadar yansır.
Seçim Tiyatrosu ve esir figüranlar
Bir ağanın eli sopalı kâhyasını marabalarına seçtirmesi ile bu düzenin cumhurbaşkanını halka seçtirmesi arasında esasta bir fark yoktur. Marabaların seçtiği kâhya nasıl ki marabaların değil de ağanın temsilcisi ise, bu düzende halka seçtirilen cumhurbaşkanı da halkı değil devleti ve düzeni temsil eder. Kâhya görevi gereği ağaya, cumhurbaşkanı da doğal olarak kurulu düzene hizmet eder. Çünkü bu düzen öyle kurgulanmış ve anayasası, kanunları, yargısı, parlamentosu, silahlı kuvvetleri, emniyet ve istihbarat teşkilatı ve her derece bürokrasisiyle temelden çatıya kadar öyle inşa edilmiştir.
KÜRDİSTAN VE ORTADOĞU’DA NELER OLUYOR?
Bölgemize ilişkin o kadar çok değerlendirme ve tahlil yapılıyor ki, her gün yeni senaryo ve komplo teorileriyle uyanmaktayız. Başta Amerikan emperyalizmi olmak üzere bütün emperyalistler kendi çıkarları doğrultusunda planlar yapmakta, dost ve düşmanlarını izledikleri siyasete göre belirlemektedirler. Zaman zaman taşeron örgütler oluşturarak taktikler ve politikalar üretmektedirler. Dinler arası savaşları kışkırtmakta böl- parçala -yönet politikasını çok muazzam işletmekte, uygulamakta ülkeleri, bölgeleri ve dünyayı yeniden düzenlemekte kendine uygun işbirlikçi faşist devletler vb.
Hangi “erkekliğe sığar”, “kadın dövmek”!
Seks işçilerine şiddet uygulayan Halk Cephesi'ne Yeni Demokrat kadın’dan (anlarsa!) bir soru:
Sıklıkla kullanılan bir deyim vardır: “Kadın dövmek, erkekliğe sığmaz!”
Erkek; eğer ki “kendisini aldatmamış”, “eline erkek eli değmemiş”, “kendisine karşı gelmemiş”, “ağzı var dili yok” bir kadına “durduk yere” şiddet uygulamışsa isyan edilir:
“Hangi erkekliğe sığar kadın dövmek?” (Hoş, kadın ne kadar bu toplumsal mağduriyet vasıflarına uysa da, kadına uygulanan erkek şiddetinin hep “haklı bir nedeni” var görülür.)
Cumhurbaşkanlığı seçimleri, yönelimimiz ve Demirtaş’ın adaylığı
Cumhurbaşkanlığı seçimlerine günler kala, mitingler, konuşmalar ve adayların vizyon-perspektif açıklamaları ile birlikte, adayların niteliğine, hedeflerine ve çalışmalarının mahiyetine dair tartışmalar gündemin büyük bölümünü kaplamış haldedir.
Seçimlerde taleplerimizle boykotu büyüt
Yeni bir seçim sürecine daha girildi. Seçim süreçleri, dönemsel özellikleri itibariyle taktik olarak önemlidir. Kimi zaman, sınıf mücadelesinin ortaya çıkardığı tablo, güç dengeleri, seçim süreçlerinin bir taktik olarak ele alınıp değerlendirilmesine elverişli olur. Böylesi dönemlerde, seçimlere dâhil olunarak politik yaklaşımız ortaya konulur. Bazen ise, seçimlere dâhil olmak sınıf mücadelesinin andaki gelişimine hizmet etmeyen bir süreç olarak ortaya çıkar. Böylesi durumlarda, boykot, politik bir tavır alış olarak gündeme gelir.
Tek ayaklı boykotçuluk ve utangaç verici tavırsızlık!
Cumhurbaşkanlığı seçimleri devrimci, demokratik ve halk saflarındaki siyasal kesimlerin aldığı tavra ve onu içeriklendirmesine bağlı olarak esasında bir turnosol işlevi de görmüştür. Birçok siyasal hareket süreçteki tavrını belli etmiştir. Bu tavırlar kabaca üç kategoriye ayrılabilir.
TKP/ML MK SB”“ROJAVA VE FİLİSTİN DEVRİMLERİ YAŞAYACAK, YAŞATACAĞIZ!
Emperyalist-kapitalist egemenliğin ölüm makineleri yine işbaşındadır. Ezilen halk ve ulusların isyan ve direnişlerini bastırmak, özgürlük ve kurtuluş mücadelelerini kanla boğmak için azgınca saldırıyorlar. Ortada “yeni” değil yinelenen bir durum var. Tekrarlanan bu saldırı ve katliamların başlıca nedeni; sistemlerinin her yerden delinmesi, en acımasız zorbalık rejimleri eliyle geliştirilen sömürü ve zulüm politikalarında “başarı” ve “istikrar” sağlama çabalarının boşa çıkmasıdır.
Habip'in (bitmeyen)Öyküsü
Arkadaşları bazen, "Tünelci,"diye takılırlardı ona. Kendine ait olmayan sahte Habip Gül adıyla yakalandığında onca işkenceye rağmen bu isimde ısrar etmiş, mahkemelerde birçok kez bu isimle yargılanıp cezalar almıştı. Mahmut Alınak, "Seni yazmak istiyorum, bir sakıncası yoksa bana yaşam öykünü yazar mısın?"diye sormuştu ona. Habip söz verdiği yazıyı 4 Haziran 1998'de ulaştırmıştı Mahmut Alınak'a. Ankara Ulucanlar Cezaevi' inde yaşamının sona erdirilmesinden 16 ay önce….
Tanktan duvar(lar)ı yıkan 15-16 Haziran'ın hatırlattığı (1)
“Beklenmedik olanı beklemedikçe, onu bulamayacaksın.”[2]
Turgut Uyar’ın, “Bizim haziranımız bir yıl kadar yetecektir dünyaya/ /Ve kuytularda, dağlarda, alanlarda/ Akıtılan ve akıp gelen kanlarda/ Bir sabah büyük büyük ateşler yanınca/ Eller temizlenecektir/ Bir tören olacaktır/ Ölülerimiz toplanacaktır,” dizelerinde betimlenen 15-16 Haziran başkaldırısı, tarihimizin büyük işçi isyanı olarak anılmaya değer devrimci praksisidir...
IŞİD ve İslamcı ''Feministler
“Cehennem boş. Tüm şeytanlar burada... Hiç kimse duymak istemeyenbiri kadar sağır olamaz.”[1]
Haberiniz var, değil mi, El Kaide’den doğma, AKP beslemesi uluslararası Sünnî-İslâmcı örgüt Irak Şam İslâm Devleti (IŞİD), bir aya yakın bir süredir Irak’ta Musul ve çevresini kasıp kavuruyor.