Pazartesi Mart 3, 2025

“HAYIR”ı sokakta büyüttük, direnişle kazanacağız!”

“Cumhurbaşkanlığı hükümet sistemine/ Başkanlığa ilişkin anayasa referandumu, siyasi iktidarın kendi hukukuna rahmet okutacak bir karar ve onun üzerine inşa edilen hilelerle “sonuçlandı”.

Gayri resmi sonuçlara göre, sandıktan, “Evet” cephesine yüzde 51.4, “Hayır” cephesine ise yüzde 49.6 oranında oy çıktı. 16 Nisan günü, çalınan oylara, müşahitlerin ve sandık görevlilerinin görev yapmalarının engellenmesi veya gözaltına alınmasına; T.Kürdistanı’nda asker ve korucu tehditleriyle oy kullanılmasına, oy çuvallarının helikopterlerle taşınmasına, binlerce sandıktan “Evet”e blok şeklinde çıkan oylara; AKP’nin itirazıyla YSK tarafından 2.5 milyona yakın mühürsüz pusula ve zarflardaki oyların geçerli sayılmasına ve nihayetinde henüz oylar sayılırken Anadolu Ajansı’nın oylamayı bitirmesine sahne oldu.

Yaşananlar, TC devletinin, hile, şaibe ve türlü ayak oyunuyla seçim kazanma, kendi yasalarını açıkça ihlal etme geleneğinin sürdüğünü ve buna yeni bir halka eklendiğini göstermiştir. Ne var ki açık bir farkla görüldü ki, egemenler bu defa çok fena halde köşeye sıkışmış, gerçek sonuçları ters yüz etmek için uzun bir süreden sonra belki de ilk defa böylesine açık, aleni bir şekilde, kendi yasalarını ihlal etmiş ve hile yapmışlardır. Bu hamlenin başta “Hayır” cephesi olmak üzere milyonlar tarafından böyle görülüp okunduğuna şüphe yoktur. Bunun iktidar partisi nezdinde, sisteme yönelecek ve siyasal iklimi etkileyecek sonuçları açığa çıkaracağını tahmin etmek zor değildir. R. T. Erdoğan’ın seçim günü kameralara yansıyan görüntülerindeki, endişe ve tedirginlikle bezeli korkusunun temel nedeninin bu olduğu gerçektir. Açık ki sandıktan açık ara “Hayır” çıkmıştır. Sisteme mühürsüz oy pusulası marifetiyle sokulan oylarla “Evet” sonucunun çıkarıldığı reddedilemez bir gerçektir. YSK’nın hiçbir şekilde izah edemediği bir kararla hem de sandıklar açılmaya başlatıldıktan sonra mühürsüz pusula ve zarfları geçerli saymasının başkaca bir izahı yoktur. Siyasal iktidar anlaşılıyor ki, yüzde 60’lara yakın ezici bir çoğunlukla “Hayır” çıkma ihtimaline karşı önlemini, mühürsüz pusulaları yedekte tutarak almış, bu sonucun çıkması durumunda mühürsüz pusulaları bahane ederek seçimlerin iptalini planlamıştır. Farkın bu kadar yüksek çıkmaması üzerine bu defa mühürsüz oy pusulaları, sonuçların “Evet” lehine çıkması adına sisteme sokulmuştur. Sonuçların, YSK yerine devletin resmi ajansı, Anadolu Ajansı (AA) tarafından kamuoyuna sunulması, henüz binlerce sandığın oyları sayılmamışken seçim sonuçlarını duyurması, resmi sonuçlar beklenmeden başbakan ve R. T. Erdoğan’ın açıklama yapması ve buna eklenebilecek yığınla usulsüzlük, hukuksuzluk, seçim sonuçlarından AKP’nin istediğini alamadığını göstermiştir. Nitekim Türkiye’nin, en büyük illeri arasında olan İstanbul, Ankara, İzmir, Antalya, Adana, Mersin ve Diyarbakır’dan “Hayır” çıkmasına rağmen Türkiye genelinde “Evet” çıkması yapılan hilenin, şaibenin bir diğer göstergesidir.

Korku Dağlarına “Hayır”

Siyasal iktidarın, veriler üzerinden rakamlarla oynayarak kamuoyuna sunduğu resmi “Evet” sonucu bile kazananın “Hayır” iradesi olduğunu göstermeye yetmiştir. Zira, başından itibaren eşitsiz koşullarda sürdürülen bir seçim yarışından bahsetmek gerekir. Her şeyden önce AKP, böylesine önemli bir oylamayı OHAL koşulları altında gündeme getirerek, seçim sonuçlarını garantiye almayı ve bu süre içinde yapacağı hukuksuzlukların üstünü örtmeyi hedefliyordu. Nitekim yaşanan tam da bu olmuş; siyasal iktidar devletin resmi ve gayri-resmi tüm olanaklarını, kurum ve kuruluşlarını kendi hukukunu da hiçe sayarak “Evet” çalışması için seferber etmiştir. Diğer yandan “Hayır” cephesi, sürekli olarak engelleme, sansür, gözaltı ve tutuklama girdabında tutulmuştur. OHAL’in ilan edilmesinden bu yana 11 bin kişi gözaltına alınmış, başta HDK/HDP olmak üzere devrimci, ilerici güçlerden 5 bini aşkın insan hapishaneye konulmuştur. HDP Eş Genel başkanları dâhil 13 vekil ile 83 DBP/HDP’li belediye eş başkanı tutuklanmıştır. Referandum sürecinde 2 bin 165 “Hayır” aktivisti gözaltına alınmıştır. TRT dâhil 17 ulusal kanalda Erdoğan ve danışmalarının 360 saat propaganda yapmasına karşılık, HDP’nin sadece 58 dakika yer bulabildiği 1-31 Mart tarihinde TRT’de Erdoğan ve danışmanlarına 2 bin 511 dakika, AKP’ye 4 bin 46 dakika, HDP’ye ise 8 dakika 57 saniye yer verildiği bir seçim süreci yaşanmıştır.

Açık ki, “tek adam” rejimini reddettiğini sokakta, gözaltı ve tutuklamalar pahasına ilan eden, bunun çalışmasını yürüten ve siyasal tavrını tüm tehditlere rağmen alanlarda gösteren bir “Hayır” iradesi ortaya konulmuştur! Başta Kürt halkı olmak üzere, demokrat, devrimci, ilerici güçlerin ve buna eklenebilecek CHP tabanının baskılara inat, siyasal tercihini, sokakta savunduğu ve “Hayır” tutumunu bedeller pahasına inşa ettiği bir süreç yaşanmıştır.

Söz konusu eşitsizliğe karşın, ilan edilen gayrı-resmi sonuçlar bile bu anlamda büyük bir başarıya işaret etmektedir! Gerçek sonuç ise bunun çok üstündedir.

“Tek Adam” Rejimine “Hayır”!

“Hayır” oyları, tekçiliğe, tüm yetkilerin tek bir elde toplanmasına, temel hak ve özgürlüklere yönelik geliştirilmek istenen bütünlüklü saldırı furyasına ve gaspa yükselen itiraz anlamına gelmektedir. Sandıktan çıkan sonuçlar, toplumun kılcal damarlarında biriken sinerjinin çapı ve büyüklüğü hakkında fikir vermektedir. Özgürlük ve demokrasi mücadelesini büyütmek isteyenler açısından bahsi edilen sonuçlar, bu enerjinin daha ileri taşınması ve büyütülmesine dair bir kafa yoruşla ele alınmak durumundadır! “Hayır”, 15 yıldır ülkeyi tek başına yöneten AKP/R. T. Erdoğan’dan duyulan büyük hoşnutsuzluğunun ve tepkinin dışavurumudur. Türlü engellere, baskılara, gözaltı ve tutuklamalara; şovenizm ve ırkçılığın körüklenmesine rağmen R. T. Erdoğan’a toplumun yarısından fazlası güçlü bir şekilde “dur” demiştir. Ortaya çıkan sonuçlar, toplumun kamplaştırıldığını, çok ciddi şekilde kutuplaştırıldığını göstermiştir. Geleneksel AKP seçmeninden bir önceki seçimlere kıyasla düşmüş olsa bile alınan yüksek “Evet” oyları ile “Hayır” cephesinden benzer şekilde çıkan sonuçlar da bunun göstergesidir.

16 Nisan referandumunda yaşanan yüksek katılım da not edilmesi gereken başlıklar arasındadır. Görülüyor ki yığınlar, AKP’nin yaşama geçirdiği politikalar karşısında olabildiğince politikleşmiş ve sürece doğrudan taraf olma adına istekli davranmıştır. Yüksek katılım oranı, yığınların ne denli siyasallaştığını ve siyasi iradesine sahip çıkma bağlamında, tüm devlet terörüne karşı mücadele etmekte kararlı, istekli olduğunu göstermiştir. Açık ki, sandıkta kimin oy kullandığı kadar oyları kimin saydığı da önemlidir. Küçük bir azınlığın, baskı, şiddet ve zulüm üzerine inşa ettiği TC devletinin, halkımızın önüne koyacağı sandıkların hilesiz ve şaibesiz olması karakterlerine uygun değildir.

Seçimler veya sandık seçeneğini, komünistler, düşmanın ve ezilenler cephesinin durumuna dair somut değerlendirmeler ve anın ihtiyaçları üzerinden analiz ederler. Burada kıstas, yığınların sınıf düşmanlarına karşı mücadelesini beslemek, büyütmek, mevcut mevzileri korumak ve ileri taşımaktır!

 Her süreci, politik başlığı, siyasal savaşımın doğrudan bir alanı, yığınların sistemle çelişkilerini derinleştirmenin, sistemi teşhir etmenin, onları düzene karşı seferber edip bir araya getirmenin ve bu uğurda örgütlemenin aracı haline getirmek MLM’lerin temel yaklaşımı olmalıdır. Seçimler gündemi ancak bu çerçevede anlam kazanıp işlevselleşebilir. Bu bağlamda referandumda “Hayır” taktiğinin doğru bir tutum olduğu açıkça ortaya çıkmıştır.

Kürt halkı, diz çöktürme konseptine direnişle karşılık verdi!

Her türlü zora karşın ezilenler, kendilerine dayatılana, “Hayır” seçeneğiyle bir duruş ve karşı koyuş göstermiştir. “Hayır” sonuçları, AKP şahsında sistemin içine girdiği siyasal ve ekonomik krize yönelik tepkinin ve biriken öfkenin de su yüzeyine vuran yanı olarak okunmalıdır.

 “Hayır”, sokakta adım adım örülmüş, ödenen bedellerle inşa edilmiş, kitlelerin hak arama bilinci referandumun politik atmosferi içinde gelişmiş ve tazelenmiştir. İlan edilen sonuçları kabul etmeyerek, OHAL’e ve yasaklara rağmen sokağa çıkan on binler, bunun somut bir göstergesi olmuştur. “Hayır” iradesi, OHAL’in korku iklimini paramparça etmeyi başarmıştır. Özellikle OHAL şemsiyesi altında kentlerin, ilçelerin ve mahallerin yerle bir edildiği, ölüm ve katliamın sıradanlaştığı T. Kürdistanı’nda ortaya çıkan sonuçlar bunu göstermiştir. Namluların gölgesinde, asker ve polisin türlü tehditlerine karşın Kürt halkı, AKP’nin diz çöktürme ve teslim alma politikalarına “Hayır” demiştir. Bir önceki seçimlere kıyasla T. Kürdistanı’nda HDP’nin aldığı oylardaki düşüşü, son birkaç yıl içinde yakılan-yıkılan kentler, göç ettirilen nüfus ve yapılan hileler, çalınan oylarla ortaya çıkan tablo içinde okumak gerekir. Özyönetim direnişleri sürecinde dümdüz edilen, boşaltılan, işkenceden geçirilen Silvan, Sur ve Gever halkının ortaya koyduğu yüzde 76’lık, Nusaybin’in 78’lik, ve Şırnak’ın yüzde 71’lik “Hayır” iradesi, Kürt halkına dayatılan imha, inkar ve asimilasyona, katliamlara karşı açık bir yanıt olmuştur! T. Kürdistanı’nda yüzde 62 oranında “Hayır” sonucu çıkmış, Kürt halkı AKP’nin tüm tehditlerine, şiddet ve terörüne yüksek sesle “Edi Bese” demiştir!

“Hayır” Bitmedi Daha Yeni Başlıyor!

Referandum, AKP eliyle yönetilen sistemin gerek içeride gerekse de dışarıda uygulaya geldiği politikalardan duyulan rahatsızlığının ne denli büyük olduğunu, tüm devlet terörüne rağmen bu öfkenin söndürülemediğini aksine büyüdüğünü ve sokağa da taşmaya başladığını göstermiştir. Bu defa balkondan atılamayan zafer nutukları, bu resmin farkına varıldığına delalettir. Hâkim sınıf kalemşorlarının “anlamlı bir evet çıkmadı”, “büyük şehirlere yönelik yeni politikalar geliştirilmeli” vb. başlıklarla masaya yatırdıkları gündemlerin temel nedeni de bu tablonun varlığıdır. YSK’nın hilesini ve ilan edilen sonuçları, sokaklarda protesto eden on binlerin, iktidar katında ikinci bir Gezi İsyanı endişesi yaratması da bundandır. Söylemek gerekir ki söz konusu beklenti temelsiz değildir! Zira, referandum süreci, OHAL’e ve onun siyasal iktidara tanıdığı tüm keyfiliğe ve olanaklara rağmen yığınların tüm bunlara karşı duruşuna dahası sokağa çıkışına, diktatörlüğe meydan okumasına vesile olmuş, böylesi bir zemin sunmuştur!

Gezi İsyanında sokakları dolduran tüm öznelerin yine benzer bir motivasyonla ancak daha bilinçli bir politik tercihle harekete geçtiği ve bu alanda bir öfkeyi mayaladığı bir gerçektir. Buradan bir sinerjinin ortaya çıkması ve ciddi politik sonuçlar doğurması mümkündür! 16 Nisan süreci, tam da iddia edildiği gibi ezilenlerin sokağın diliyle daha fazla konuştuğu, kendine olan güveni tazelediği; siyasi iradesine, her türlü şiddete rağmen bedeller pahasına sahip çıktığı bir dönem olmuştur. Bugün, hileli sonuçlar karşısında sokağa taşan yığınların mücadele azmi tam da burada bilenmiş ve yeni hesaplaşma ve çatışmalar için güç depolanmış, moral kazanılmıştır! Açık olan şu ki, söz konusu sonuçlar ve yaşanan saflaşma, “Hayır” cephesinin ortaya koyduğu enerji ve duruş; önümüzdeki birkaç yılın siyasal atmosferini doğrudan etkileyecektir. Siyasal iktidara meydan okuyacak, güçlü darbeler indirecek ve toplumsal muhalefeti büyütecek olan rüzgâr buradan esecektir. Bu bağlamda, kitlelerin doğrudan eyleminden çıkan, “Hayır Bitmedi, Daha Yeni Başlıyor” şiarı, dönemin karakterini özetler niteliktedir. Referandumun iptali talebi, kitlelerin siyasi iradesi ve tercihine sahip çıkması bağlamında hak arama mücadelesini ileri taşıyan bir taleptir, bu anlamda sahiplenilmesi ve büyütülmesi gerekir.

Evet, siyasal iktidar, CHP ile zımni anlaşmasıyla referandumu kazanmıştır! Ne var ki bunun adı ancak Pirus zaferi olabilir! Rejimin sigortası CHP’nin, açık hile, şaibe ve buna karşı sokağa taşan öfke seline rağmen, eylemlerin içinde olmayacağına bunun yerine mecliste “en sert” muhalefeti yürüteceğine dair açıklamaları, düzenin sahiplerinin biriken öfkeden ve bunun eyleme dönüşerek gelişmesinden duydukları korkuyu anlatmaktadır!

Su Yüzeyine Vuran Dalgayla Buluşalım!

Referandum süreci, “Evet” - “Hayır” tercihi etrafında önemli bir saflaşmayı açığa çıkardı. AKP iktidarının, kutuplaş- tırma politikalarıyla bu tabloyu bilinçli bir şekilde açığa çıkardığı biliniyor. Geride bıraktığımız süreç, AKP’nin ideolojik, politik ve kültürel hegemonyası altında kalan kitlelere ulaşma anlamında “Hayır” cephesinin yetersizliğini ortaya koymuştur. Bu durum, siyasi iktidarın siyasi ve ekonomik krizin faturasını ödeyen önemli bir toplumsal kesimin öfkesini “diğer” kamptakilere karşı harekete geçirebilmesini kolaylaştırmaktadır. Mevcut kamplaşma halinin, ezilenlerin dayanışmasını ve sorunun temel kaynağı sisteme yönelik mücadelesini zayıflattığı bir gerçektir.

Referandum hilesinin ve YSK eliyle çalınan gerçek zaferin sorumlusunun “Evet” oyu veren kitleler değil onları manipüle eden, şovenizm ve ırkçılıkla zehirleyen ve kendi politikalarına yedekleyen AKP iktidarı olduğu göz ardı edilmemelidir! “Hayır” tercihi etrafında açığa çıkan ve bugün artık OHAL’e rağmen sokağa taşan öfke ve tepkinin yöneleceği gerçek adres tam da yaşadığımız yoksulluk ve yoksunluğun gerçek nedeni, sömürü ve zulüm sistemi ile onun kaptan köşkünde 15 yıldır oturan AKP iktidarıdır! Bugün kendiliğinden gelişen bir kitle hareketi söz konusudur. Bizimse görevimiz, bunun parçası olmak, ondan öğrenmek ve onunla bütünleşmek olmalıdır! Siyasi iktidarın referandum gündemli eylem ve etkinliklere yönelik yasaklama, engelleme, gözaltı ve tutuklamalarının hareketin gelişmesine paralel şiddetleneceğine ve bastırma, ezme politikasının yaşama geçirileceğine şüphe yok. Ne var ki, 16 Nisan seçimleri, bardağı taşıran son damla olmuş ve ok yaydan bir kez çıkmıştır. Şimdi bastırılsa bile dikilen zor ve şiddet gömleğinin dikiş tutmayacağı ve kısa sürede yığınların zoruyla yırtılacağı gün gibi açıktır! Uluslararası proletaryanın birlik, dayanışma ve mücadele günü 1 Mayıs, referandumun koordinatlarını çizdiği bu siyasal atmosfer içinde kutlanacak ve anlam kazanacaktır! İşçi sınıfı ve geniş emekçi yığınlar, sömürüye, talana, yoksulluğa 1 Mayıs’ta “Hayır” diyecek; bizi ezen, yok sayan sisteme meydan okuyacaktır! Bedellerle bugüne taşınan ve “Hayır”da ifadesini bulan direniş ve mücadele bayrağı- nı proletaryanın kavga gününde daha yükseklerde dalgalandırılacaktır! Güvenle ilan edebiliriz ki, siyasal ve ekonomik krizin beslediği ve büyüttüğü çatışma ve hesaplaşma, bugün belli yanlarıyla, kitle hareketi şeklinde yüzeye vurmuştur! Bunun büyüyeceğinden kimse şüphe etmemelidir! Kuşkusuz bizim için aslolan, sınıf mücadelesinin engin denizinde görünür olmaya başlayan bu direnişle buluşmak ve onu büyütmektir!

PARTİZAN”

43633

Partizan'dan

Partizan'dan; Gündem ve güncel gelişmelere ilişkin politik açıklama ve yazılar. 

Partizan'dan

ALEVİLERİ İSTİSMAR ETMEKTEN VAZ GEÇİN, SAMİMİYETLE LAİKLİĞİ TALEP EDİP SAVUNUN!

CHP Genel Başkanı Özgür Özel, katıldığı bir etkinlik vesilesiyle, şöyle demekte: “(…) Cemevleri ile ilgili taleplerimiz yıllardır ortadayken, bir yanda bu ülkede anayasaya göre her yurttaş eşitken, Sünni bir yurttaşın ibadethanesi camilerin her ihtiyacı karşılanırken, aynı vergiyi ödeyen; vergi verirken eşit ama hizmet alırken eşit olmayan Alevi yurttaşlarımızın ibadethaneleri Cemevleri, devlet nezdinde ibadethane kabul edilip, camiye ne yapılıyorsa Cemevine de  aynısı yapılacağı güne kadar bu talebinizin sonuna kadar arkasındayım.” (T24, 21.07.2024)

Kendi topraklarında özgür yaşayamayanlar (Nubar Ozanyan)

Nasıl bir adalet, nasıl bir vicdandır ki yüzyıldır Kürtler kendi topraklarında özgür yaşayamıyor? Nasıl bir kara zulümdür ki, on binlerce gerilla canını feda etmesine, on binlerce tutsak kör hücrelerde ömür çürütürcesine özgürlüğe ellerini uzatmasına karşın karanlık iş başında kalmaya devam ediyor? Ve yüz yıldır Kürt halkı bunca büyük bedel ödemesi karşısında sanki bir şey olmamış gibi duran Devlet, utanmadan elini “kardeşlik” adına DEM’e uzatıyor? Tarihte böylesine aymaz bir düşman görülmüş mü?

Nobel Ekonomi Ödülleri Hangi "Bilimsel" Buluş İçin Verildi?

Emperyalist sistemin içinde bulunduğu durumdan liberal ekonomistler, liberal entellektüellerde memnun değiller. „Eşitsizlikler“ büyümüş, „doğanın tahribatı alarm“ veriyormuş, „demokrasiler“ gerilemiş, „ekonomiler teknolojik gelişmelerin gerisinde“ kalıyormuş. „ekonomik büyümeler yavaşlamış“ vs. vs. En büyük buluşu 2005-2006'dan beri dünyada „demokrasi“lerin gerilemesiymiş.

SAVAŞA AKTARILAN PARA, EMEKÇİYE YAŞATILAN YOKSULLUĞUN BAŞLICA NEDENLERİNDENDİR!..

“Çözüm sürecinin en önemli sonuçlarından biri de kesinlikle ekonomik göstergeler, ekonomik nedenler olacaktır. Yapılan bir hesaplamaya göre, terörün Türkiye’ye son 29 yıldaki maliyeti yaklaşık 300 milyar dolardır. Çözüm süreciyle birlikte canları tehditten kurtardığımız kadar, ekonomiye de can suyu olacak yeni bir dönemi, yeni bir süreci başlatmış olacağız.”

“Filistin’de direnişin bir yılı ve Bahçeli’nin sözleri”(Deniz Aras)

7 Ekim Aksa Tufanı hamlesinin üzerinden tam bir yıl geçti. Bu süre içinde Ortadoğu, emperyalistlerin askeri, siyasi, lojistik ve istihbarat desteğiyle adeta bir koçbaşı olarak işlevselleştirdikleri Siyonist İsrail tarafından kan gölüne çevrildi.

İmha ve İnkar Politikalarına Karşı Direniş Sürüyor

Türk devletinin kuruluş süreci aynı zamanda Kürdistan coğrafyasında imha ve inkâr politikalarına sistemlilik kazandırma sürecidir. “Tek vatan, tek bayrak, tek millet” söylemi bu ırkçı, inkârcı politikanın en açık ve özlü ifadesidir.

Ve aynı zamanda bir devlet politikasıdır. Dolayısıyla Kürt coğrafyasına dönük saldırıları dönemsel görmek veya kimi burjuva partilerinin izlemiş olduğu politikalarla açıklamaya kalkmak yanılgılı bir tutum olur.

3. Dünya Savaşı riski hâlâ “güçlü olasılık” mı yoksa artık “kaçınılmaz akıbet” mi?

Son bir yılın ve ama özellikle de son ayların olguları öyle gösteriyor ki 3. Dünya savaşı artık sadece “güçlü bir olasılık” olarak değil; “kaçınılamaz bir akıbet” olarak ele alınmayı gerektiriyor. Bu hızlı tırmanış ise esasen şu iki ana etmen üzerinden yaşanıyor: Birinci etmen Rusya-Ukrayna Savaşı iken; ikinci etmen ise İsrail saldırganlığının tırmandırdığı savaştır.

Önderlerin Ardından… (Nubar Ozanyan)

Kafkaslar’ın en ileri devrim beyni ve en güçlü çarpan sosyalist yüreği, zulmün gölgesinde yaşam bulmaya çalışan Ermeni halkının yetiştirdiği en kalifiye önder kadrolardan olan ISTEPAN ŞAHUMYAN’IN başına gelenler bütün Sovyet devrim önderlerinin başına gelenler gibi oldu. Yok sayılmak, yaşanmamış kabul edilmek, itibarsızlaştırılmak, unutturulmak, nefret, işçiler ve ezilen halklar için yaptıkları büyük fedakarlıklarının ters yüz edilmesi, kahramanların hain olarak tanıtılmaya çalışılması kötülüklerin en büyüğüdür. Acıların en derinidir.

Emperyalizm Üzerine Notlar-7

Yarı-Sömürgeciliğe“ Sığnan Sosyal Şovenist Teoriler

Başka ülkelerin işçi ve emekçilerini sömüren bir ülke yarı-sömürge olamaz. Eğer bir ülke içinde yüksek düzeyde tekelleşme gerçekleşmişse, başka ülkelere sermaye ihraç ediyor, oralarda yatırım yapıyor, işçi çalıştırıyor, maden ocakları açıp işletiyor, banka açıp mevduat topluyor, kredi veriyorsa ve  bu ülke, ML literatürde, kapitalist sistem içinde  emperyalist bir ülke olarak adlandırılır.

Düşünüş ve Hareket Tarzında Devrimcileşmek

Kürt ulusuna, diğer azınlık milliyetlere uygulanan baskı ve asimilasyon politikalarına karşı sessiz kalıp harekete geçmemek, özünde işçi ve emekçilerin birliğine, ortak yürüyüşüne zarar vermektir. Dolayısıyla bu yönlü yapılan çağrılara kayıtsızlık ya meselenin özünü yeteri kadar kavramamaktan ya da bu demokratik istemlere karşı samimi bir tutum sergilememekten kaynaklanmaktadır. Çünkü samimi bir birlik istemi, ortak mücadele anlayışı Kürt ulusunun ulusal demokratik haklarını savunmayı, bu yönlü yapılan tüm saldırılara karşı net bir tutum almayı gerekli kılmakta.

Bay Özkök gibilerinin vicdan muhakemesi

Ertuğrul Özkök; “Akıl ve vicdan Orta Doğu’yu terk etti. Geriye sadece fanatizmi bıraktı.” Sözleriyle, kendince bir durum tespiti yapıyor. Ve “Hadi artık soralım” diyerek, T24’deki yazısında soruyor: “Orta Doğu’yu kim harabeye çevirdi; İsrail F-35’leri mi, Hizbullah Fadi füzeleri mi?” (25 Eylül 2024)

Sayfalar