Cuma Eylül 20, 2024

Sen Degil Karadeniz Seni Kana Bulayanlar Utansin

Kaypakkaya-partizan

Sene Bindokuzyüzyirmibir

Ocağın yirmisekizi

Maçka‘dan iniyorlar sahile

Akıbetinden habersiz  onbeş yoldaş

Ve sevdasının peşinde bir kadın

Maria…

Onbeşler indiğinde Trabzon’a

Topal Eşkiya‘nın

Kahya köpeği

kesti yollarını Değirmendere’de…

Aldılar onbeşleri

bindirdiler bir sandala

Karadeniz‘i zifiriye boyayacak geceye

Tarihe kara çalacak o geceye

Çektiler kürekleri vira…

Onbeşler..

Karıştılar  geceye

Bedenleri kafalarından ayrıldı

Karardı Karadeniz utancından

En yiğit çocuklarını aldı bağrına

Katillerin elinden.

Mariaya el konuldu

Kadın kısmı

Oldum olası

Barbarın savaş ganimeti…

Maria sevdasının peşinde bir kadın

Dili başka

Düşüncesi bambaşka…

Ganimet Maria

İntihara ödüllü…

Maria‘dan geriye

bir namus kaldı

bir vatan

bir de ahlak…

Namus baştan ayağa Mariaydı…

Vatan doğudan batıya Mustafa Suphi

Ahlak ezelden yoldaşlık…

Oysa Mustafa Suphi…

Aşabilseydi  Espiye’yi

Memleketine varacaktı…

Katil eşkiyanın hakkı saydığı Karadeniz

onun da anası!

uzak yollardan geçmişti yaşamı

Aşabilseydi o birkaç saatlik yolu

Kimbilir daha hangi yolları adımlayacaktı…

Karadeniz‘in belirsizinde  durur hala

Kara bir sandalın yan tarafından

denize atılmış

Onbeş yoldaşın bedenleri…

Vakitsiz gitmiş evlatlarına  bir ağıttır

Karadeniz’in hırçınlığı…

Elif Yıldırım

3781