Perşembe Mayıs 2, 2024

Tel Abyad gerçeği: Türkiye’den IŞİD’e ‘canlı kalkan’ desteği! –Celal Başlangıç-

  

Dikenli sınır telleri, onlar için ölümle yaşam arasındaki son çizgi.

Toz toprak ve kan ter içindeler.

Tüm hayatlarından arta kalanları bir denke, bir çuvala doldurup Akçakale sınır kapısına dayanmışlar.

Kimileri Arap, kimileri Türkmen.

Arkalarında amansız bir vahşeti, çağlar öncesinin karanlıklarından bu güne taşıyan İslamcı IŞİD çeteleri var.

Güneşin alnında, aç susuz bekliyorlar Türkiye’nin sınır kapısını açmasını.

Ellerindeki pet şişeleri kaldırıyorlar “su” diye.

Yanlarındaki çocukları dikenli tellerin üzerine doğru havalandırıyorlar:

“Alın bizi içeri!”

Karşılığını önce “geri çekilin” anonsuyla veriyor Türkiye.

Sonra, sınırdan uzaklaşmaları için askeri TOMA’lar su sıkıyor üzerlerine, askerler havaya ateş açıyor.

Bu görüntüleri de çoğu yandaş haber kanalları “Serinlemeleri için üzerlerine su sıkıldı” dış sesiyle veriyor.

Susuzluktan kırılanlara, dünyanın en insanlık dışı yöntemiyle “su vermeyi” icat ediyor AKP iktidarı.

Herhalde onları kaçırtmak için açıldığını sandığımız ateş de sınıra yığılan Türkmen ve Arapların vücutlarındaki demir ihtiyacını karşılamaya dönüktü!

Sonuçta kapıyı açmıyor Türkiye.

Tel Abyad halkı IŞİD zulmünden kaçmaları için yakaladıkları son fırsatı da yitiriyorlar.

Elleri silahlı, yüzleri vahşi, gülüşleri yılık çeteler geliyor birazdan.

Sınırda bekleyen Türk Silahlı Kuvvetleri’ne mensup askerlerin önünden, bütün sivil halkı; kadın erkek, yaşlı, genç, demeden silah zoruyla götürüyorlar Tel Abyad’a doğru.

“Canlı kalkan” yapacaklar, kendilerini süpürmeye gelen PYD ve Burkan El Fırat güçlerine karşı.

Bugüne kadar cihatçı çetelere silah ve mühimmat göndermekle, çete mensuplarına “cihat turu” yaptırmakla kalmıyor AKP iktidarı, bu kez de “canlı kalkan” hediye ediyor.

Suriye’nin kanlı bir iç savaşa sürüklenmesinde büyük bir sorumluluk sahibi olanlar, gönderdikleri silahları “Türkmenlere insani yardım” diye yedirmeye çalışanlar bu kez Arapların yanı sıra Türkmenleri de IŞİD çetelerine “canlı kalkan” olarak ikram ediyorlar.

Türkiye’nin IŞİD’e bu “kıyağı” ancak iki günden biraz fazla sürüyor. Bir insanlık suçuna dönüşen bu direnişinden sonunda vazgeçmek zorunda kalıyor.

Ama bu noktaya kadar yaşananlar Türkiye’nin “suçüstü” yakalanmasına da yetiyor.

‘Tel Abyad düştü, düşecek’ telaşı

Doğusundaki Cizire ve batısındaki Kobane kantonlarından PYD ve Burkan El Fırat büyük bir temizlik harekatı başlatmış IŞİD vahşilerinin elindeki Tel Abyad’a doğru.

IŞİD karşıtı koalisyon güçlerinin uçakları IŞİD mevzilerini havadan vuruyor, PYD ile Burkan El Fırat güçleri de karadan “süpürme” yapıyor.

Mezraları, köyleri, kasabaları IŞİD çetelerinden temizleye temizleye hem doğudan, hem batıdan ilerliyorlar.

Türkiye’nin Akçakale’sinden IŞİD’in kalbi Rakka’ya giden yol üzerinde Tel Abyad. Türkiye-Suriye sınırının tam sıfır noktasında. Bu yüzden stratejik önemi çok büyük.

Tel Abyad’ın IŞİD’ten temizlenmesi bu savaşta iki önemli sonuca yol açacak.

Birincisi, Rojava’nın Cizire Kantonu ile Kobane Kantonu birleşecek.

İkincisi de, IŞİD’in Türkiye ile sınır komşuluğu birkaç nokta dışında sıfıra inecek.

Bunun için olsa gerek, daha dün “Kobane düştü, düşecek” diye sevinç çığlıkları atanlar, bugün “Tel Abyad düştü, düşecek” telaşındalar.

Zaten biz o “stratejik derinlik” mevzuundaki “komşularla sıfır sorun” meselesini de yanlış anlamışız. Meğer meseleninin aslı “cihadist derinlik” perspektifinde “komşu IŞİD’le sıfır sorun”muş.

Ama bir utanç duydukları yan olmalı. “Kürt karşıtı koalisyon güçleri” bütün açıklamalarında, haberlerinde IŞİD’i gizliyor. Sanki “koalisyon” uçaklarının vurdukları, YPG ile Burkan El Fırat güçlerinin savaştıkları, Suriye’nin Türkmenleriyle Araplarıymış gibi göstermeye çalışıyor.

7 Haziran seçimlerinden sonra ancak 10 Haziran’da ilk kez halkın karşısına çıkabilen Cumhurbaşkanı Erdoğan, bu konudaki rahatsızlığını dile getirirken bakın bakalım söyledikleri içinde hiç “IŞİD” geçiyor mu:

“İşte buyurun, bakın sınırımızda Tel Abyad’da, Arapları ve Türkmenleri uçaklarla vuran batı, ne yazık ki onların yerine terör örgütü PYD ve PKK’yı yerleştiriyor. Buna biz nasıl olumlu bakabiliriz? Bu batıya biz nasıl samimi olarak bakabiliriz.”

Daha önceki gün Bakü’den dönerken uçağına aldığı yandaş gazetecilere çok net bir dille, IŞİD’le komşu olmaktan bir sıkıntı duymadığını, ancak Kürtlerle komşuluğu pek hayra yormadığını anlatıyordu Cumhurbaşkanı Erdoğan:

“Tel Abyad bölgesinde, Araplar ile Türkmenlerin hedef alındığı gibi bir hava var. O bölgeden yaklaşık 15 bin Arap ve Türkmen Türkiye tarafına geçti. Onların boşalttığı yerlere, PYD ve PKK yerleştiriliyor. Bu pek hayra alamet değil. Zira bu, sınırımızı tehdit edebilecek bir yapı oluşmasına yol açılması demek. Bu hayra alamet değil. Sınırda bir tehdit oluşuyor. Bu konudaki hassasiyetlerimizi herkesin göz önünde bulundurması lazım.”

Evet, “Batı”, Tel Abyad’da IŞİD mevzilerini havadan bombalıyor; YPG, YPJ (siz bunu isterseniz PKK olarak okuyun) ile Burkan El Fırat güçleri (bunu da IŞİD karşıtı Araplar olarak okuyabilirsiniz) karadan temizliyor.

Kürtlere karşı aşırı ‘hassasiyet’

İşte bu harekata karşı herkese “hassasiyetlerimizi göz önünde bulundurun” çağrısı yapan Erdoğan’ın aslında gerçek “hassasiyeti”nin “Kürt alerjisi”nden kaynaklandığı da Tel Abyad’da yaşanan son durum nedeniyle bir kez daha gün gibi ortaya çıktı.

Daha üç yıl öncesinde, örneğin Tel Abyad’ı ele geçiren El Nusra çetelerinin şu yaptıklarına ilişkin hiç de AKP iktidarının bir “hassasiyeti”ne tanık olmamıştık.

“El Nusra, Tel Abyad’ı tanklarla bombalıyor. El Kaide bağlantılı El Nusra’nın, Tel Abyad kentinde Kürt mahallelerine yönelik Cumartesi akşamı başlattığı saldırılar devam ederken, camide Kürtlerin katledilmesi ve yaşadıkları yerlerin yağmalanması çağrısı yapıldı. ANF’nin haberine göre Tel Ebyad kentinde, Kürtlerin katledilmesi ve her şeylerinin yağmalanması çağrısı ardından, birçok Kürt mahallesi önce bombalandı, ardından yağmalanmaya başladı.”

Daha sonrasında Tel Abyad’ı ele geçiren ve son bir buçuk yıldır neredeyse Kürtlere karşı “etnik temizlik” uygulayan IŞİD’e karşı da bir “hassasiyet” göstermemişti AKP iktidarı.

Aslında bu çok açık bir mantığın yansıması:

“Ezilen, zulüm gören, kanı dökülen Kürtler ise görmezden gel ve sus. Yok eğer Kürtler haklarını alıyor, topraklarına dönüyor, halkların kendi kendilerini yönetecekleri ortak yaşam alanları kuruyorlarsa yani Kürtler kazanıyorlarsa, o zaman karşı çık, ‘ama bizim hassasiyetimiz’ diye itiraz et.”

Aslında yaşananlar başka gerçeklerin de ortaya çıkmasını sağlamıştı.

İki milyon Suriyeli mültecinin kabul edilişinin nedeni bir insanlık durumundan çok, zulüm gören insanların kurtarılmasından çok, Esad’ı devirmek için tüm dünyaya karşı bir koz elde etme planıymış. Esad’a karşı kullanılacak Suriyeli mülteci sayısı istiap haddini doldurmuş demek ki.

Yoksa, milyonlarca insan kabul eden Türkiye, islamcı çetelerin katliamından kaçan birkaç bin Suriyeliyi iki günü aşkın süre sınırda bekletmez, Esad’dan kaçanlara gösterdiği “insanlığı”, IŞİD’den kaçanlara da gösterirdi. Birincisi bu.

İkincisi de, seçimden önce “CHP, Suriyelileri zalim Esad’a teslim edecek” diye dertlenen, ancak seçimden sonra Suriyeli Türkmenleri ve Arapları IŞİD’in insafına bırakanların da gerçek yüzü ortaya çıktı.

Hem de YPG Genel Komutanlığı’nın, sınırda bekleyenlere Cizire Kantonu kentine gelmeleri, her tür ihtiyaçlarının karşılanacağı ve Tel Abyad özgürleştikten sonra köylerine dönecekleri çağrısını yaptığı günlerde...

Bir çağrısı daha vardı YPG Genel Komutanlığı’nın:

“Arap ve Türkmenlere katliam uygulandığı, yurtlarından edildiği doğrultusundaki bilgiler dezenformasyondur. Tüm uluslararası kurumlar Cizire Kantonuna gelerek inceleme yapabilir.”

IŞİD yenilince ‘etnik temizlik’

İşte bütün bu olan bitenin çoğundan habersiz Türkiye kamuoyunun büyük bölümü, Tel Abyad’da ABD uçaklarının birilerini bombaladığını; Kürtlerin, Türkmenleri ve Arapları yerlerinden yurtlarından sürdüğünü, bu yüzden insanların sınır kapılarına dayandığını sanıyordu.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’dan yandaş medyasına, hatta ‘Kürt karşıtı’ koalisyonun doğal müttefiki haline gelen “ulusolcu”lara kadar herkes özenle, Tel Abyad’da yaşanan savaşın IŞİD’e karşı verildiğini gizliyordu.

Sadece Erdoğan değildi “Tel Abyad’da, Arapları ve Türkmenleri uçaklarla vuran batı, ne yazık ki onların yerine terör örgütü PYD ve PKK’yı yerleştiriyor” diyerek bu “denklemde” IŞİD’i gizleyen.

“Havuz medyası”ndan Sabah’ın birinci sayfa başlığı:

“Tel Abyad’dan kaçan kaçana”

Bu da alt başlığı:

“Uluslararası koalisyonunun hava bombardımanından ve YPG milislerinden kaçan 5 bin Suriyeli, Akçakale sınırına dayandı”

Gelelim spotuna:

“ABD liderliğindeki koalisyonunun desteğini arkasına alan YPG milisleri, Tel Abyad’a yaklaştı. Evlerinden çıkarılan Arap ve Türkmenler canlarını kurtarmak için büyük gruplar halinde Türkiye sınırına geldi.”

Siz hiç bu başlıkta, alt başlıkta, spotta “IŞİD” gördünüz mü? Elbette hayır!

Bir de yandaşlardan Yeni Şafak’ın sürmanşetine bakalım:

“ABD destekli etnik temizlik”

Alt başlığı:

“ABD’nin hava desteğini arkasına alan PYD, Suriye’nin kuzeyindeki dört Türkmen köyünü daha işgal etti. Binlerce Türkmen ve Arap sınıra doğru kaçmaya başladı.”

Spotunda da yok ABD’nin kimi bombaladığı:

“Suriye Türkmen Milli Hareket Partisi Başkan Yardımcısı Tarık Sula Cevizci şu bilgileri verdi: Tel Abyad’ı ele geçirmeyi planlıyorlar. Emellerine ulaşırlarsa burası Kobani ve Cizire kantonuyla birleşecek. Böylece uluslararası çerçevede sıkça konuşulan Kuzey Suriye Projesi yolunda ilk adım atılmış olacak.”

IŞİD’i gizle, HDP’yi Suriye’ye sür!

Havuzu, yandaşı böyle de Kürt karşıtı koalisyonunun Aydınlık’ı farklı mı sanki!

Manşetin üst başlığı:

“Koridor planı hazırlandı, Türkmenler isyanda:”

Bu da Aydınlık’ın manşeti:

“ABD havadan, PKK karadan”

Anlaşılan o ki “havadan ABD, karadan PKK vuruyor” demek istiyorlar ama “nereyi” sorusuna bir türlü yanıt veremiyorlar. Yani “Kürt düşmanlığı”ndan mesleğin en temel ilkelerinden 5 N 1 K’yı bile unutmuşlar. Alt başlıkta da “IŞİD” diyemiyorlar bir türlü:

“Suriyeli Türkmenler anlattı: PKK/PYD, ABD bombalarının desteğiyle Tel Abyad kentindeki 11 Türkmen köyünü ele geçirdi. Türkmenler göçe zorlanıyor, bölgeye Kürtler yerleştiriliyor”

Haber kaynağı aynı kişi ama Yeni Şafak’taki “dört Türkmen köyü”, Aydınlık’ta 11’e çıkmış.

Artıran yoksa spotuna bakalım Aydınlık’ın:

“Suriye Türkmen Milli Hareket Partisi Başkan Yarımcısı Tarık Sülo Cevizci’nin anlatımları, ABD’nin Kürt koridoru planını hızlandırdığını gözler önüne serdi. ABD uçaklarının desteğiyle Dedeler, Babıl Hava, Bilal Çete ve Sirt gibi 11 köy, cuma günü itibariyle ilk defa PKK/PYD kontrolüne geçti. Bölgedeki 12 bin Türkmen’in çoğu Türkiye’ye sığındı.”

İkinci spotunda hiç IŞİD’den bahsetmiyor Aydınlık ama Allah nazardan saklasın, meseleyi HDP’ye bağlama konusunda büyük bir gazetecilik örneği veriyor:

“Muhalif Türkmen komutan Ömer Dede, ABD desteğiyle ilerleyen YPG (PYD’nin silahlı kolu) tarafından ‘Köyleri boşaltın’ tehdidi aldıklarını açıkladı. Aydınlık’a bilgi veren güvenlik kaynakları, PKK/HDP’nin de aynı proje kapsamında Meclis’e sokulduğuna dikkat çekti. Askerin gelişmeleri yakından izlediği ve bazı önlemler aldığı öğrenildi.”

Bravo valla! ABD’nin IŞİD’i bombaladığı Tel Abyad’daki savaşın haberini verirken IŞİD’den söz etmeden, lafı “bilgi veren güvenlik kaynakları” ve “gelişmeleri yakından izleyen askerler” üzerinden HDP’ye bağlamak tam Politzerlik bir gazetecilik başarısı!

Bu kadar “canla başla çalışan kalkanı” varken IŞİD’in ayrıca neden başka “canlı kalkan”lara ihtiyaç duyduğunu anlayamadım. (Kaynak: T24)

     
48500

Misafir yazarlar

Güncele iliskin yazilariyla sitemize katki sunan yazar dostlarimiza ait bölüm

Misafir yazarlar

Bir Devrim Yapmalıyız!

Emperyalist dünya sistemi tam bir kaos içinde. Dünyaya egemenler ama dünyayı yönetemiyorlar. Soygun, sömürü ve savaş düzenleri her yönde çatırdamaya başaldı. Bir türlü azami karlarını istedikleri düzeye çıkaramıyorlar. Emperyalist sistem SOS veriyor. Ücretli kölelik üzerine kurulu aşırı kar ve aşırı üretim sistemi yürümüyor. Dünyanın toplam GSYH 105 Trilyon dolar iken, toplam borçları 310 trilyon doları geçmiş durumdadır. Bir taraftan devasa sermaye büyüklüğü, bir taraftan ise, muzzam bir yoksullaşma, yoksunlaştırma ve çürüme at başı gidiyor.

T.C.nin 100 Yıllık Tarihi ve Faşizme Karşı Sınıf Mücadelesi

 

Giriş:

Komünist Parti Manifestosu’nun giriş cümlesi “bugüne kadarki tüm toplum tarihi sınıf mücadelesi tarihidir” diye başlar. Bu belirleme o güne kadarki -ve elbette sonrası için de- tüm toplumların nasıl bir evrim izlediklerini gayet net ve anlaşılır bir şekilde özetlemektedir.

İyi Yahudiler de Var!

 

 

"1980'de başka bir operasyonda yakalanıp hapishaneye gittiğimde Yuda amcayla tanıştım. Satranç oynamayı bana o öğretti. Kültürlü bir insandı. Müthiş bir kitap okuma tutkusu vardı. Haftada mutlaka bir kitap okurdu. Şeker hastası olduğu için her yemeği yiyemezdi. Ona elimizden geldiğince yiyebileceği yemekler yapmaya çalışırdık"

Türk Devletinin Kuruluşundan Günümüze Ulus ve Azınlıklara Uyguladığı Baskı

Ülkemizde var olan ve yaşanan ulusal ve azınlıklar sorunun temelinde gerçekleşmemiş olan demokratik halk devrimi yatmaktadır. Demokratik halk devrimi gerçekleşmeden temel hak ve özgürlükler sorunun önemli parçası olan ulus ve azınlıklar sorunu asla çözüme kavuşamaz. 

Emperyalizme Boyun Eğme ve Yarı-Sömürgeliği Kabul Etme Antlaşması Lozan

Kasım 1922’de başlayan ve Temmuz 1923'te sona eren Lozan Konferansı'nda emperyalist devletlerle Türk Devleti arasında yapılan görüşme de çizilen sınırlarla Türk Devletinin kuruluşuna onay verildi. Konferans belgelerinde Sovyetler Birliği'nin de katıldığı geçse de Sovyetler Birliği Boğazlar Meselesi dışındaki görüşmelere katmamıştır. Görüşmelere 1. Emperyalist Paylaşım Savaşının galipleri İngiltere, Fransa, Yugoslavya, İtalya, Romanya ve Yunanistan katılmıştır. Görüşmede belirleyici konumda İngiltere ve Fransa olduğunun altı çizilmelidir.

TC’nin Kuruluş İdeolojisi Kemalist Faşizm ve Günümüzdeki Varyantı

Ülkemizde sorun ve çelişkiler çözülmediği gibi mevcut durum giderek daha çetrefilli bir döneme girmiş durumdadır. Bunun sonucu işçi sınıfı ve emekçi yığınların sömürüsü had safhaya varmıştır. Yoksullaşma en üst düzeye çıkmıştır. Ülkenin girdiği sarmal durumun bedeli tamamen emekçi sınıflara yüklenmiştir. Elbette ki yoksulluk ve işsizlik her zaman var olmuştur. Sınıf çelişkileri, sömürü, baskı ve diktatörlük dönemleri her zaman yaşanmıştır. Bundan sonra da sınıf çelişkileri var olduğu müddetçe baskı mekanizması varlığını devam ettirecektir. Lakin günümüzdeki mertebeye çıkmamıştır.

Türkiye Cumhuriyeti’nin Kuruluşunda İzmir İktisat Kongresi, ya da Emperyalizme Bağımlılığın Belgesi

Osmanlı iktisat tarihinde önemli bir yer tutan kapitülasyonlar ilk olarak 1352 yılında Cenevizlilerle olan ticareti artırmak maksadı ile verilmiştir. İlerleyen yıllarda ise ticaret yollarında yaşanan değişiklikler ve dünya ticaretinin yeni rotalar edinmesi sonucunda başka bazı ülkeler de kapitülasyonlar yani ticaret yaparken kimi ayrıcalıklar edinme hakkı elde etmişlerdir.

Yüzyıldır Tarihin Dışında Bir Rejim: TC!

 

Türk devletinin kuruluşunun yüzüncü yılında, Türk devletinin kuruluşu ve adına “Milli Mücadele” ya da “Kurtuluş Savaşı” denilen süreci ve bu sürece önderlik eden sınıfları kısaca ifade etmek, Türk devletinin hangi temeller üzerinden yükseldiğini ve sınıfsal niteliğini tanımlamak açısından önemlidir.

TC'nin Yüzyıllık Tarihinde İşçi Sınıfı ve Mücadelesi

Giriş:

İşçi sınıfının tarihi kapitalist sistemin gelişmesinden ve burjuvaziden ayrı ele alınamaz. Burjuvazinin ortaya çıktığı yerde işçi sınıfı da vardır. Ve bir çelişmenin iki yanı olan işçi sınıfı ve burjuvazi, birlikte var olurlar. Bu iki zıt kutup hem birbiriyle mücadele ederler ve hem de biri olmadan diğeri olmaz. Bu iki toplumsal sınıfı yaratan kapitalist sistem olmuştur.

 

Devrimci Demokratik Kamuoyuna ve Halkımıza!

KOMÜNİST ÖNDER İBRAHİM KAYPAKKAYA’YI ORTAK BÖLGESEL GECELERLE ANACAĞIZ!

Çakma komünistler! (Deniz Aras)

Her genç Kaypakkayacının biraz da alaycı bir alaycı mutlaka karşılaştığı bir cümledir “Köylü devrimcisi”! Kastedilen elbette İbrahim Kaypakkaya ve onun görüşlerini savunanlardır. Bu tanımı yapanlar için zaman mefhumu sanki bir avantaj olarak kullanılır. Zaman geçtikçe Kaypakkaya’nın görüşlerinin eskidiği sanılır ya da umulur. Kaypakkaya artık eskide kalmıştır ve şimdi “yeni şeyler” söyleme zamanıdır!

Sayfalar