Telaşlı diplomasi ve açık savaş hazırlığı Nijer: Afrika'da akut savaş tehlikesi!(Rote Fahne (Kizil Bayrak)
26-27 Temmuz gecesi, yaklaşık 26 milyon nüfusa sahip Batı Afrika ülkesi Nijer'de ordu bir darbe düzenledi. Bir önceki başkan Bazoum'u devirdi ve anayasayı askıya aldı.
Frankfurter Rundschau'ya göre Bazoum döneminde Nijer, "İslamcı teröristlerin Sahel'deki ilerleyişine karşı mücadelede Batı'nın son stratejik ortaklarından biriydi".
Batılı emperyalistler ve neo-emperyalist ülkeler Rusya ve Çin, faşist teröristlere karşı mücadelenin ötesinde, Batı Afrika'daki nüfuzlarını korumak ya da genişletmek, ülkenin jeostratejik önemini ve zengin hammadde yataklarını kullanmak için bir üs olarak Nijer'le ilgileniyorlar.
Almanya özellikle Nijer'in "Sahra'dan geçen ana göç yollarından birinin kapatılmasıyla güvenilir bir şekilde ilgilenmesi" konusunda endişeliydi. Batı Afrika devletler topluluğu Ecowas'ın Nijer'e askeri müdahalede bulunacağını açıklamasıyla birlikte Sahel devletleri arasındaki çelişkiler dramatik bir hal almaya başladı. Aynı zamanda Nijer üzerindeki emperyalistler arası mücadele de yoğunlaşıyor.
Batı Afrika'nın tamamını kapsayacak, Afrika kıtasının tamamına yayılacak ve küresel siyasi önem kazanacak bir vekalet savaşına dönüşme tehlikesi var. Nijer'deki darbe, 2020'den bu yana Atlantik'ten Kızıldeniz'e uzanan bir kuşaktaki sekizinci askeri darbe oldu: Gine'den Mali, Burkina Faso, Nijer ve Çad üzerinden Sudan'a. Tüm bu darbeler neo-emperyalist Rusya'nın etkisini güçlendirdi.
NATO savaş uçakları Dakar'da, Wagner paralı askerleri Nijer yolunda mı?
Emperyalistler arası çekişme, açık savaş hazırlıklarıyla birlikte yoğun diplomaside de kendini gösteriyor. Kendi ifadesine göre, ABD Dışişleri Bakan Yardımcısı Victoria Nuland Nijer'deki askeri temsilcilerle bir araya geldi. Nuland, darbenin nasıl tersine çevrilebileceğine dair "bir dizi seçenek" sunduğunu söyledi. Görünüşe göre darbeciler bu teklifle pek ilgilenmediler. Yeni cunta, eski sömürgeci güç Fransa ile askeri işbirliğini sona erdirdi. Fransa Batı Afrika'daki en önemli emperyalist güç. Almanya için de Nijer'deki darbe Batı Afrika'daki önemli bir çıpanın kaybedilmesi anlamına geliyor. Rusya resmi olarak Nijer'deki darbeyle arasına mesafe koydu. Ancak Putin geçen hafta Afrika ülkeleriyle bir zirve düzenledi ve şunları söyledi: "Afrika'da Fransa ve Belçika'ya karşı özgürlüğü örgütleyeceğiz. Ve Afrika'ya yardım edeceğiz" dedi.
Emperyalistlerin ilgili "yardımları" hayal edilebilir: Her biri Sahel ülkelerini daha fazla yağmalamak, askeri üs olarak kullanmak ve şüphe durumunda halkları kanlı bir vekalet savaşına sürüklemek istiyor. Ne de olsa Nijer'deki askeri cunta, darbeyi kutlayan Prigozhin'den destek istedi. Wagner'in paralı askerleri bir süredir Mali'de hareket halindeydi. Nijer'e çoktan ulaştıklarına dair haberler var. Senegal'den bir devrimci ise yayınladığı bir videoda NATO askeri uçaklarının Dakar/Senegal'e inerek askeri müdahaleye hazırlandığını bildiriyor. Bu gelişme çok tehlikeli!
Darbeciler hükümet başkanını seçti ve Nijer üzerindeki hava sahasını kapattı
Nijer'deki yeni askeri cuntanın sözcüsü dün gece yaptığı açıklamada Ali Mahaman Lamine Zeine'yi hükümet başkanı olarak atadığını duyurdu. Lamine Zeine 2010 yılından önce Nijer'de Ekonomi ve Maliye Bakanı olarak görev yapmıştı. Son olarak Çad'da Afrika Kalkınma Bankası için çalıştı. Ecowas'ın 6 Ağustos'ta sona eren ültimatomu Bazoum'un Nijer Devlet Başkanlığı görevine iade edilmesini talep ediyordu. Ancak bu gerçekleşmedi. Ordu Nijer üzerindeki hava sahasını kapattı.
Ecowas üyesi ülkelerin devlet ve hükümet başkanları yarından sonraki gün Nijerya'nın başkenti Abuja'da bundan sonraki hareket tarzını görüşmek istiyor. Ecowas içinde de büyük çelişkiler var. Üye devletler Burkina Faso ve Mali, Nijer'e yönelik bir Ecowas askeri saldırısını kendilerine karşı bir savaş ilanı olarak değerlendireceklerini söylüyor. Senegal ise asker katkısında bulunacağını açıkladı. Nijerya, Batılı emperyalistlerle bağlantılı olan Ecowas devletler topluluğunun başında yer alıyor. Fransa günler önce Ecowas planlarının tamamen arkasında olduğunu söyledi.
Ülkenin yeni-sömürgecilik tarafından yağmalanması
Nijer'deki uranyum madenciliği, doğal kaynakların sömürülmesinde yeni-sömürgecilik ilişkilerine iyi bir örnektir. İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden hemen sonra Fransa, sömürgelerinde uranyum aramaya başladı. İlk yataklar 1956'da Gabon'da bulundu ve hemen ardından elli yıl önce sistematik olarak çıkarılmaya başlanan Nijer geldi.
Nijer, çıkarılan uranyumun değerinin sadece yüzde on ikisini alırken, aynı zamanda zaman zaman Fransa'nın elektrik üretiminin üçte birine katkıda bulunuyordu. Areva şirketi üretim bölgelerinde arkasında büyük bir çevresel yıkım, radon nedeniyle hava, toprak ve suyun kirlenmesi, yeraltı suyu kıtlığı, madencilerin ve halkın radyoaktivite nedeniyle kitlesel olarak hastalanması gibi sorunlar bıraktı.
Nijer'de Fransa'dan nefret ediliyor. Nüfusun bir kısmının darbeyi memnuniyetle karşılamasının ve Rus ve Çin etkisini temelden reddetmemesinin nedenlerinden biri de budur. Hafta sonu Paris'te çok sayıda Afrikalı, Ecowas'ın muhtemelen Fransa'nın desteğiyle gerçekleştireceği olası bir askeri müdahaleye karşı gösteri düzenledi. Başta Senegalliler olmak üzere Nijeryalılar da Place de la République'de protesto gösterisi düzenledi. Macron her zaman Afrika'ya yardım etmek istediğini iddia etmiştir. Gerçekte ise Fransa sadece kendisini düşünmektedir.
Dünya devrimci örgütü ICOR'un Afrikalı partileri on yıllardır Afrika'da emperyalizme, özellikle de Fransız emperyalizmine karşı mücadele etmektedir. Ancak bunu yaparken, halkın başka bir emperyalist tahkküm altına girmekte olduğu konusunda da uyarıda bulunuyorlar.
[1] MLPD Yayın Organı Rothe Fahne'de yayınlandı. ttps://www.rf-news.de/2023/kw32/niger-akute-kriegsgefahr-in-afrika
Son Haberler
Sayfalar
“Bu bir çıkmaz sokak. 3.Dünya savaşı yaklaşıyor.” Mu gerçekten de?
Rusya Güvenlik Konseyi Başkan Yardımcısı Medvedev, 11-12 Temmuz 2023 tarihlerinde Vilnius’ta gerçekleşen NATO Liderler Zirvesi’nde Ukrayna’ya yapıla gelen silah yardımlarının daha da arttırılması kararına ilişkin olarak şu değerlendirmede bulunmuş:
“Çıldırmış olan Batı, başka bir şey düşünemez oldu. Aptallık noktasına kadar en yüksek düzeyde öngörülebilirlik içerisindeler. Bu bir çıkmaz sokak. 3.Dünya Savaşı yaklaşıyor.” (1)
“Kim Daha Kötü Kaypakkaya’cı?”
Halkın günlüğü gazetesinde yayımlanan bu makaleyi yerinde ve doğru tespitlerinden ayrıca Kaypakkaya'yı anlama ve algılama yönünden değerli bir yazı olması sebebiyle okumanızı tavsiye ederiz.
“Kim Daha Kötü Kaypakkaya’cı?”
Kaypakkaya’yı sevmek (Deniz Faruk Zeren)
Kim, ne zaman onun ismini ansa devletin en katı, en soğuk, en acımasız yüzüyle karşı karşıya kalıyor!
Kim ne zaman onun fotoğrafını assa, taşısa, devletin sorgularıyla, kelepçesiyle, zındanlarıyla tanışıyor!
Kim, ne zaman onu sevdiğini, izinde yürüdüğünü söylese vay haline!
Bu dünyada, bu ülkede sevilmesi suç olan kaç insan var?
On yıllar önce katledilmiş, katilleri açığa çıkarılmak bir yana korunup gizlenmiş, mezarına giden yollara bile karakollar kurulmuş, adına yazılan şarkılar yasaklanmış bu insan güzeli, İbrahim Kaypakkaya’yı sevmek neden suç?
“Özgür yaşa ya da öl” (Nubar Ozanyan)
Sömürgecilik pratiği ve politikası hemen her yerde ve anda benzerlikler taşımaktadır. Amerika’dan Fransa’ya, Hollanda’dan Portekiz-İspanya’ya uzanan sömürgeci tarihin işgal ve yıkıma dayalı ayak izleri hep aynıdır. Sözde yoksul ve geri kalmış ülkelere medeniyet götüren uygar ülkeler(!) sömürgeci tarihlerini kolonyal çıkarlarına göre yazarlarken yerli halklar ise tarihi direniş ve isyanla yazmaktadır. Bu hikaye, yeni biçim ve kodlarda sürdürülse de özü ve gerçekliği hep aynı kalmaktadır.
Kaypakkaya ardılı hareketin bölünme ve ‘birlik” sorunu üzerine
- Çok parçalılık, bölünme/kopuşma ve ayrışma sorunu.
‘Yakın tarih’ olarak, 1968 süreci ve 1970 başlarında ortaya çıkışı itibariyle ele alındığında görülecektir ki Türkiye ve K. Kürdistan Devrimci Hareketi (TKKDH), sınıflı toplum gerçekliğinin doğal bir gereği olarak da zaten parçalı/çok bölüklü olarak tarih sahnesine çıkmıştır. Bu, elbette anlaşılır ve kabul edilebilir bir durumdur.
Sınıf Savaşımı Uzun Bir Yürüyüştür
Bugün karşı karşıya olduğumuz yoksulluk tablosu, kapitalist gelişmenin ve sermaye birikiminin kaçınılmaz sonucudur. Yaratılan zenginlikler bir tarafta birikirken diğer tarafta ise yoksullaşma ve yıkım büyümektedir. Bu, kapitalizmin genel yasasıdır. Proletaryanın yoksullaşması, bir avuç egemen sınıfın ise zenginliğine zenginlik katmasıdır.
KATLİAMININ 30. YILINDA MADIMAK VE ES GEÇİLEN BAŞBAĞLAR.
Sözüm öncelikle komünist ve sol- sosyalist kesime: Ne zaman gerçek anlamıyla adil olmayı ve çifte sıtandartçı yaklaşımları terk etmeyi başaracağız acaba? Ne zaman 'bizim cenah' dediğimiz kesimlerce de halka karşı işlenmiş ağır suçları tereddütsüzce kınayacağız acaba?
Çok genelleme yaparak, üzerinde durmak istediğim esas konuyu bunun gölgesinde silikleştirmek istemiyorum.
Her 2 Temmuz'da Madımak katliamı kınanırken; Başbağlar katliamı neden sessizce es geçiliyor acaba?
Komünistlerin Birliği Çağrılarına Dair
MKP’li arkadaşlar, arada kısa molalar vermekle birlikte, uzunca bir süreden beridir ki komünistlerin birleşmesi gerektiğine dair çağrılar yapmaktalar. Ve mütemadiyen yakınıp durmaktalar: "Muhataplarımızdan yanıt alamıyoruz" diye.
Evet, görüldüğü kadarıyla muhatapları bu çağrılara ilgisiz olmalılar ki, yanıt vermiyorlar. MKP’li arkadaşlar da kendilerince bir basınç oluşturma adına; adeta Temcit pilavı misali, her fırsatta bu çağrılarını yinelemekte ve muhataplarını kamuoyuna şikâyet edip durmaktalar.
Avrupa da İbrahim olmak!
18 Mayıs 1973‘den bugüne Kaypakkaya yoldaşın işkencede katledilişinin ellinci yılı.
50 yıldır söndürülemeyen meşaledir İbrahim Kaypakkaya!! Bu yazının amacı İbrahim Kaypakkaya‘yı anlatmak değil, Onu anlatan onlarca yazı yayınlandı bu yazı da başlıktan da anlaşılacağı üzere İbrahim Kaypakkaya‘yı Avrupa‘da anan ardıllarının pratik, teorik düzlemde, Kaypakkaya‘yı nasıl andıkları? Neyi, nasıl, ne kadar anladıklarını irdelemek bu yazının amacı.
“Devrimci Eylem Birliği” ve “Kaypakkayacı Güçlerin Birliği” Meselesi
Türk hakim sınıfları cumhuriyetlerinin ikinci yüzyılına hazırlanırken kendilerini yeniden örgütlüyorlar. Coğrafyamız komünist hareketinin önderi İbrahim Kaypakkaya yoldaşın Amed zindanında 18 Mayıs 1973 tarihinde katledilmesinin 50. yılında sınıf düşmanlarımız ikinci yüzyıllarına hazırlanıyor.