Telaşlı diplomasi ve açık savaş hazırlığı Nijer: Afrika'da akut savaş tehlikesi!(Rote Fahne (Kizil Bayrak)
26-27 Temmuz gecesi, yaklaşık 26 milyon nüfusa sahip Batı Afrika ülkesi Nijer'de ordu bir darbe düzenledi. Bir önceki başkan Bazoum'u devirdi ve anayasayı askıya aldı.
Frankfurter Rundschau'ya göre Bazoum döneminde Nijer, "İslamcı teröristlerin Sahel'deki ilerleyişine karşı mücadelede Batı'nın son stratejik ortaklarından biriydi".
Batılı emperyalistler ve neo-emperyalist ülkeler Rusya ve Çin, faşist teröristlere karşı mücadelenin ötesinde, Batı Afrika'daki nüfuzlarını korumak ya da genişletmek, ülkenin jeostratejik önemini ve zengin hammadde yataklarını kullanmak için bir üs olarak Nijer'le ilgileniyorlar.
Almanya özellikle Nijer'in "Sahra'dan geçen ana göç yollarından birinin kapatılmasıyla güvenilir bir şekilde ilgilenmesi" konusunda endişeliydi. Batı Afrika devletler topluluğu Ecowas'ın Nijer'e askeri müdahalede bulunacağını açıklamasıyla birlikte Sahel devletleri arasındaki çelişkiler dramatik bir hal almaya başladı. Aynı zamanda Nijer üzerindeki emperyalistler arası mücadele de yoğunlaşıyor.
Batı Afrika'nın tamamını kapsayacak, Afrika kıtasının tamamına yayılacak ve küresel siyasi önem kazanacak bir vekalet savaşına dönüşme tehlikesi var. Nijer'deki darbe, 2020'den bu yana Atlantik'ten Kızıldeniz'e uzanan bir kuşaktaki sekizinci askeri darbe oldu: Gine'den Mali, Burkina Faso, Nijer ve Çad üzerinden Sudan'a. Tüm bu darbeler neo-emperyalist Rusya'nın etkisini güçlendirdi.
NATO savaş uçakları Dakar'da, Wagner paralı askerleri Nijer yolunda mı?
Emperyalistler arası çekişme, açık savaş hazırlıklarıyla birlikte yoğun diplomaside de kendini gösteriyor. Kendi ifadesine göre, ABD Dışişleri Bakan Yardımcısı Victoria Nuland Nijer'deki askeri temsilcilerle bir araya geldi. Nuland, darbenin nasıl tersine çevrilebileceğine dair "bir dizi seçenek" sunduğunu söyledi. Görünüşe göre darbeciler bu teklifle pek ilgilenmediler. Yeni cunta, eski sömürgeci güç Fransa ile askeri işbirliğini sona erdirdi. Fransa Batı Afrika'daki en önemli emperyalist güç. Almanya için de Nijer'deki darbe Batı Afrika'daki önemli bir çıpanın kaybedilmesi anlamına geliyor. Rusya resmi olarak Nijer'deki darbeyle arasına mesafe koydu. Ancak Putin geçen hafta Afrika ülkeleriyle bir zirve düzenledi ve şunları söyledi: "Afrika'da Fransa ve Belçika'ya karşı özgürlüğü örgütleyeceğiz. Ve Afrika'ya yardım edeceğiz" dedi.
Emperyalistlerin ilgili "yardımları" hayal edilebilir: Her biri Sahel ülkelerini daha fazla yağmalamak, askeri üs olarak kullanmak ve şüphe durumunda halkları kanlı bir vekalet savaşına sürüklemek istiyor. Ne de olsa Nijer'deki askeri cunta, darbeyi kutlayan Prigozhin'den destek istedi. Wagner'in paralı askerleri bir süredir Mali'de hareket halindeydi. Nijer'e çoktan ulaştıklarına dair haberler var. Senegal'den bir devrimci ise yayınladığı bir videoda NATO askeri uçaklarının Dakar/Senegal'e inerek askeri müdahaleye hazırlandığını bildiriyor. Bu gelişme çok tehlikeli!
Darbeciler hükümet başkanını seçti ve Nijer üzerindeki hava sahasını kapattı
Nijer'deki yeni askeri cuntanın sözcüsü dün gece yaptığı açıklamada Ali Mahaman Lamine Zeine'yi hükümet başkanı olarak atadığını duyurdu. Lamine Zeine 2010 yılından önce Nijer'de Ekonomi ve Maliye Bakanı olarak görev yapmıştı. Son olarak Çad'da Afrika Kalkınma Bankası için çalıştı. Ecowas'ın 6 Ağustos'ta sona eren ültimatomu Bazoum'un Nijer Devlet Başkanlığı görevine iade edilmesini talep ediyordu. Ancak bu gerçekleşmedi. Ordu Nijer üzerindeki hava sahasını kapattı.
Ecowas üyesi ülkelerin devlet ve hükümet başkanları yarından sonraki gün Nijerya'nın başkenti Abuja'da bundan sonraki hareket tarzını görüşmek istiyor. Ecowas içinde de büyük çelişkiler var. Üye devletler Burkina Faso ve Mali, Nijer'e yönelik bir Ecowas askeri saldırısını kendilerine karşı bir savaş ilanı olarak değerlendireceklerini söylüyor. Senegal ise asker katkısında bulunacağını açıkladı. Nijerya, Batılı emperyalistlerle bağlantılı olan Ecowas devletler topluluğunun başında yer alıyor. Fransa günler önce Ecowas planlarının tamamen arkasında olduğunu söyledi.
Ülkenin yeni-sömürgecilik tarafından yağmalanması
Nijer'deki uranyum madenciliği, doğal kaynakların sömürülmesinde yeni-sömürgecilik ilişkilerine iyi bir örnektir. İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden hemen sonra Fransa, sömürgelerinde uranyum aramaya başladı. İlk yataklar 1956'da Gabon'da bulundu ve hemen ardından elli yıl önce sistematik olarak çıkarılmaya başlanan Nijer geldi.
Nijer, çıkarılan uranyumun değerinin sadece yüzde on ikisini alırken, aynı zamanda zaman zaman Fransa'nın elektrik üretiminin üçte birine katkıda bulunuyordu. Areva şirketi üretim bölgelerinde arkasında büyük bir çevresel yıkım, radon nedeniyle hava, toprak ve suyun kirlenmesi, yeraltı suyu kıtlığı, madencilerin ve halkın radyoaktivite nedeniyle kitlesel olarak hastalanması gibi sorunlar bıraktı.
Nijer'de Fransa'dan nefret ediliyor. Nüfusun bir kısmının darbeyi memnuniyetle karşılamasının ve Rus ve Çin etkisini temelden reddetmemesinin nedenlerinden biri de budur. Hafta sonu Paris'te çok sayıda Afrikalı, Ecowas'ın muhtemelen Fransa'nın desteğiyle gerçekleştireceği olası bir askeri müdahaleye karşı gösteri düzenledi. Başta Senegalliler olmak üzere Nijeryalılar da Place de la République'de protesto gösterisi düzenledi. Macron her zaman Afrika'ya yardım etmek istediğini iddia etmiştir. Gerçekte ise Fransa sadece kendisini düşünmektedir.
Dünya devrimci örgütü ICOR'un Afrikalı partileri on yıllardır Afrika'da emperyalizme, özellikle de Fransız emperyalizmine karşı mücadele etmektedir. Ancak bunu yaparken, halkın başka bir emperyalist tahkküm altına girmekte olduğu konusunda da uyarıda bulunuyorlar.
[1] MLPD Yayın Organı Rothe Fahne'de yayınlandı. ttps://www.rf-news.de/2023/kw32/niger-akute-kriegsgefahr-in-afrika
Son Haberler
Hesaplaşma mı? Kutlama mı?
Faşist TC devleti hem ülke içinde hem de bölgesel düzeyde, resmi ve sivil militarist güçleriyle başta Kürt halkı olmak üzere demokrasi ve özgürlükten yana olan herkesi yok etmek ve devlet terörüyle susturmak için çalışmaya devam ediyor. Bu süreç aynı zamanda TC’nin kuruluşunun da yüzüncü yıl dönümüdür.
TC, yüz yıl önce Osmanlı yıkıntıları üzerinde tekçi bir zihniyetle kuruldu. Ermeni soykırımında, diğer azınlık halkların yok edilip sindirilmesinde aktif rol alan ittihatçı birçok ırkçı kadro da kuruluş sürecinde rol aldı.
Halka Nasıl Yaklaşacağız?
Milyonlar açlık ve yoksulluk içinde, demokratik haklardan yoksun, özgürlük kırıntılarına bile muhtaç bir durumda yaşıyor. Haksızlık, hukuksuzluk ve adaletsizlik karşısında kitleler ya seslerini yeterince yükseltememekte ya da sınırlı sayıda insanla zulüm karşısında direnmeye çalışmaktadır. Birbirinden bağımsız, sınırlı direniş güçlerinin mücadele ettiği süreci yaşıyoruz. Damlaların derelere, derelerin nehirlere, nehirlerin bendlerini yıkacak duruma gelme ihtiyacı var.
“Kuruluşunun 100. Yılında TC’nin Diğer Yüzü Türkiye’de Ulusal Azınlıklar Sorunu”*
Türkiye’de ulusal sorun ve azınlıklar meselesini incelerken nasıl bir ülkede yaşadığımız, ülkeyi hangi sınıfların yönettiği, ulusların hangi tarihi koşullarda ortaya çıktığı, ulusal sorunun ekonomik ve politik nedenlerini açıklamak durumundayız.
Ulus, tarihsel olarak meydana gelmiş, ortak bir dil, ortak bir pazar, ortak bir kültür birliği ve ortak bir ruhi şekillenmende ifadesini bulan istikrarlı bir insan topluluğudur. Ulus, sadece tarihi bir kategori değil bir çağın, yükselen kapitalizm çağının ortaya çıkardığı bir olgudur.
Yüz yıllık çakma Türk devleti (Nubar Ozanyan)
Aradan bir asır geçmesine, tarihin yaprakları değişmesine karşın Türkiye Cumhuriyeti temelde bir değişime gitmeden dün olduğu gibi imha ve inkar zihniyetiyle yaşamaya, Orta Çağ’ın karanlığında kalmaya devam ediyor.
Fetih ve işgallerden, zulüm ve soykırımdan başka övünülecek bir tarihi, Hitler faşizmine örnek olmaktan başka bir başarısı olmayan TC, ceberut devlet olma niteliğinden hiçbir şey kaybetmeden yüzüncü yılını kutluyor.
Aşk Her Şeyi Affeder mi - Partiler Neden Diktatör / ERGÜN ASLAN
Klasik emperyalizmle modern emperyalizm arasında çeşitli proletaryaların ve (komprador) sınıfların olduğu bir memlekette modern proletaryaların partisinin birliğinin ve özgürlüğünün yegane (ve yegane) güvencesinin yerel yönetimlerin özerkliğe varabilecek kadar geniş demokratik haklara sahip olmaları olduğu bilgisini kim inkar edebilir ki.
Üüüü.... üüüü....
Ya.... ya...
Bir insan aldığı görevden başka her şeyi konuşur mu.
Hom... hom.. hom...
Bunlar... bunlar... daha çok....
Filelerin sultanlarını karşımıza çıkarırlar.
Daha çok...
Rojava, Filistin, Karabağ: İşgal, Yıkım ve Direniş (Yorum)
Ortadoğu tarihi boyunca yer küremizin en çatışmalı bölgelerinden biri olmuştur. Bölgenin stratejik konumu, uygarlığın gelişim düzeyi, baskıya, sömürüye dayalı dış müdahaleler için güçlü zeminler sunmuştur. Kuşkusuz bölgedeki iç çelişkiler ve çatışmalar da her zaman dış müdahaleleri kolaylaştırmıştır. Özellikle dinsel ve mezhepsel çatışmalar hem çağdaş temelde toplumsal gelişmeleri frenlemiştir hem de bölgeyi dış saldırılara açık hale getirmiştir. Bu nesnel zemin üzerinde toplumsal çürümeler, işbirlikçi ilişkiler ve itaat kültürü bir yaşam tarzına dönüştürülmüştür.
“Hamas-İsrail Çatışmasında” İtidal Çağrısı Yapmak…(Polemik)
Filistinli 14 direniş örgütünün, 7 Ekim günü “Aksa Tufanı” adıyla İsrail devletine yönelik operasyonu, başta Ortadoğu olmak üzere tüm dünyada büyük bir yankı uyandırdı. Hamas gibi İslamcı örgütlerin yanısıra ve de Filistin Halk Kurtuluş Cephesi, Filistin Demokratik Halk Kurtuluş Cephesi gibi Marksist eğilimli hareketlerin de yer aldığı hamle, Siyonist İsrail’in tarihi boyunca aldığı en büyük darbelerden biri olarak kayıtlara geçti. Sözkonusu direniş, kısa sürede dünyanın dört bir yanında devrimci, ilerici güçler nezdinde çok ciddi saflaşmaları da beraberinde getirdi.
“Çizgimiz Nubar Ozanyan’dır!” (Deniz Aras)
7 Ekim sabahı Filistin Ulusal Direnişi’nin Siyonist İsrail işgalciliğine ve zulmüne karşı “Aksa Tufanı Operasyonu” başlatması başta siyonizm olmak üzere bölge gerici devletleri ve siyonizme koşulsuz destek veren emperyalistlerde şok etkisi yarattı.
Hamas öncülüğünde başlatılan ve aralarında Filistin Ulusal Hareketi’nin tarihsel öznelerinden Filistin Halk Kurtuluş Cephesi gibi devrimci örgütlerin de yer aldığı “Operasyon Odası” tarafından yönetildiği açıklanan bu hamle, tüm dünyada olduğu gibi coğrafyamızda da tartışmalara yol açtı.
Yerini Bulan Her Vuruş Acı Verir!
Komünist partileri yaptıkları eylemleri kamuoyuna açıkladıkları gibi, yanlış yaptıkları eylemleri de kamuoyuna açıklar ve özeleştirisini yaparlar. Yanlış eylemlerin özeleştirisinin yapılması, o partinin dürüstlüğünü gösterir ve bu tür özeleştiriler kitlelere ve parti kamuoyuna güven verir.
Arif Alıç, 1978 yılında Hıdır Aykır ile Bayrampaşa Hapishanesinden kaçtı. Parti tarafından kırsal (Dersim) alana gönderildi. 1981 yılının ortalarında, TKP/ML üyesi bir kişi tarafından öldürüldü.
Bu makaleyi, yazarken ölüm haberini aldığım, sevgili yoldaşım Turan Talay'ın anısına adıyorum.
Türk Tekelleri Afrika'yı Çok Çooook Sevdi!
TKP-ML Ortadoğu Parti Komitesi:Faşizm Ve Siyonizm Kaybedecek, Filistin ve Rojava Kazanacak!
Ortadoğu ezilen halklarının ezeli düşmanları olan Faşist T.C. ve Siyonist İsrail devletlerinin halklara yönelik saldırıları ile ezilen Rojava ve Filistin halklarının direnişine şahit oluyoruz. Bu gerici güçler, tüm teknolojik üstünlük ve emperyalist devletlerden tam destek görmelerine rağmen, Filistin ve Rojava halklarının direncini, mücadele kararlılığını kıramıyorlar. Egemenlerin tüm saldırılarına rağmen belirleyici olan yine halkın öz direnişi ve kararlılığı oluyor. Filistin ve Kürdistan halkları; İsrail Siyonizmine, T.C.