Pazartesi Eylül 23, 2024

TKP/ML-TİKKO Gerillaları ile röportaj | “Partimiz ilkeleri üzerinden yükselerek, düşmandan hesap sormaya devam edecektir!” -1-

Nisan 2015’ten bu yana ideolojik, politik düzlemde bir tartışmanın yaşandığı ve gelinen aşamada söz konusu sürecin bir ayrışmaya dönüştüğü TKP/ML içindeki gelişmeler devrimci demokrat kamuoyu tarafından yakından takip ediliyor. Bu gelişmelere dair yaşanan ayrışma ve tartışmanın bir tarafı durumundaki TİKKO gerillaları ile bir doğal muhabir tarafından yapılan röportajı haber değeri taşıdığından ve güncelliğinden dolayı olduğu gibi yayımlıyoruz.

- Merhaba, bize kendinizi tanıtır mısınız? Bölgedeki göreviniz nedir? Özellikle zorlu bir 2016-2017 kışı yaşadınız. 12 yoldaşınızı kaybettiniz. İsterseniz buradan başlayalım...

- Merhaba. Dersim’de bulunan partimiz TKP/ML’ye bağlı TİKKO gerillalarının Siyasi Komiseri’yim. Röportaja başlamadan önce Aliboğazı’nda şehit düşen 12 yoldaşımızı, Rojava’da şehit düşen partimizin değerli üyesi, ordumuzun “savaş generali” Nubar Ozanyan’ı, devrim emektarı Serdar Can yoldaşımızı ve Güzel anamızı saygıyla anmak istiyorum.

12 yoldaşımız ve Nubar yoldaşımız, partimizin savaş kararlılığının somut birer nişanesi olarak toprağa düştüler. Burada öncelikle 12 yoldaşımızın ailelerine yönelik bir şeyler söylemek gerektiğini düşünüyorum. Gerek içinde bulunduğumuz savaş durumu gerek düşmanın saldırıları ve gerekse de partimizin yaşamış olduğu darbeci/tasfiyeci saldırı ve bunun alanlarımıza etkisi 12 yoldaşımızın aileleri ile yeterli bir diyaloga girmemizi engelledi. Bu konuda özeleştiri vermemiz gerekiyor. Koşullar ne olursa olsun şehit ailelerimizi bilgilendirmek devrimci görevimizdir. 12 yoldaşımızdan 3’ü ayrı bir noktada, 6’sı ayrı bir noktada düşmanın uçakla gerçekleştirdiği hava saldırılarıyla, 3 yoldaşımız ise düşman güçlerine yönelik saldırı eylemi gerçekleştirdikten ve düşmana kayıp verdirdikten sonra parti ve ordu sloganları ile şehit düşmüşlerdir.

Her biri halkımızın yetiştirdiği şehitlerimizin bizlere devrettiği mücadele bayrağını yere düşürmeden taşımak boynumuzun borcudur. Onları minnetle anıyor, yaşam ve direniş pratiklerini, mücadele ve savaş gerekçemiz olarak taşımaya devam ediyoruz.

- Partinizde son bir yıldır yaşanan ve kamuoyuna da yansıyan bir kaos söz konusu. Bu konuda neler söylemek istersiniz?

- Evet, aslında bahsini ettiğiniz sorun yeni bir gelişme değil. En azından partililer açısından. Partimizin 2015 yılında yaşadığı düşman yöneliminden sonra öncelikle parti merkezi önderliğinin kendi içinde yaşadığı ve ardından bu sorunun bilinçli olarak partiye mal edildiği, sonrasında militanlarımıza ve en nihayetinde taraftarlarımıza ve de halkımıza yansıtıldığı bir süreçten bahsediyoruz. Bu anlamıyla yaşananların bir arka planı vardır. Bu birkaç cümleyle özetlenebilecek bir durum değildir.

Ancak anlaşılması açısından kısaca şunları söyleyebilirim: Var olan sorunlar elbette halledilemeyecek nitelikte değildi, çözüm yeri başta parti merkezi önderliği olmak üzere partinin kendisiydi. Ancak bu sorun bilinçli olarak çözülmedi ve sorunun değil partinin çözülmesi hedeflendi. Bu, partimize yönelik gerçekleştirilen darbeci/tasfiyeci saldırıyla yapılmak istendi. Yaşananlar, bu çizgi sahiplerinin, 8. oturum sonrası siyasal ve örgütsel suçlarından kaçma çırpınışları olarak da yorumlanabilir.

Partimizin 8. Oturum’da seçtiği 8. PMK, toplamda sağ oportünist bir hat izledi. İdeolojik-politik-örgütsel ve askeri olarak partimizin stratejisine ve teorisine uygun olmayan özellikle de gerilla savaşı başta olmak üzere bir bütün olarak partimizin savaşa göre şekillenmesi görevini yerine getirmeyen; bu doğrultuda örgütlenmeyen bir pratik sergiledi. Bunun hesabının parti iradesi tarafından ilgili platformda sorulması ve 8. PMK’nın sağ oportünist çizgisinin mahkum edilmesi gerekiyordu. Bunun yapılması gerekiyordu ki, bilimsel bir hesaplaşma yapılabilsin ve partimiz ideolojisine uygun olarak doğru bir politika, doğru bir askeri yönelim içine girebilsin.

Bir bütün olarak PMK’nın, uzun yıllardır kendi içinde biriktirdiği, liberal, oportünist çizgi ve partinin üzerinde ona rağmen konumlanan duruşunun yarattığı sorunlar, yaşanan kimi gelişmelerle birlikte su yüzüne çıkmıştır. PMK’nın partiye önderlik eden değil aksine onun enerjisini geriye çeken bu gerçekliği, tüm üyelerinin ortak emeğinin(!) bir sonucudur. İşlemeyen bir komite, yaşama geçirilmeyen eleştiri-özeleştiri mekanizmasının yarattığı ideolojik hastalıklar, PMK’nın tüm üyelerini etkisi altına almıştır. Sorunları kendi örgütsel işleyişi içinde değil “farklı yol ve yöntemler”le çözmeye çalışan bir PMK gerçekliği ortaya çıkmıştır. 8. Oturum’da seçilen ve parti tüzüğümüze göre aslında görev süresi dolmuş olan 8. PMK, partimizi adeta aralarında kurdukları konsensüs, ittifak ile yönetmiş, bu da başta PMK’da olmak üzere, bir bütün partimizde ciddi anlamda dejenerasyona neden olmuştur.

Bilinmelidir ki bu süre içinde söz konusu gelişmelere yeterince eleştiri getirmeyen, ideolojik-politik mücadele yürütmeyen partililer de bu sorunun bir parçasıdırlar. Bu bağlamda sorunun toplamda partimizin sorunu olduğunu dile getirmeliyiz. Kuşkusuz 8. PMK, yetkisi ve misyonu açısından bu sorumluluğun aslan payına sahiptir. Bu gerek azınlık MK üyeleri gerekse de yaşanan darbeci/tasfiyeciliğe tavır alan diğer üyeler açısından da böyledir. Azınlık MK üyeleri hesap vermemek ve parti merkezi önderliğini ele geçirerek iktidarda kalmak adına partiyi bölme pratiğine tereddütsüz girerken bir kısım MK üyeleri ise, geçmiş sürecin hesabını vermek adına kendini parti iradesine sunmuştur. Söz konusu bu azınlık MK üyeleri, kendi organ üyelerinin kimi mektuplarını darbeci/tasfiyeci çizgiyi yaşama geçirmek için bahane etmişlerdir. Açık ki, bizim için, kim-hangi gerekçe ile yaparsa yapsın parti, komite işleyişi dışına çıkan her davranış, parti hukukunun darbelenmesi anlamına gelir.

Ancak partimizin yaşadığı merkezi operasyondan sonra 8. Konferans’ın kendilerine verdiği yetkiyle hareket eden ve azınlık durumunda olan bu MK üyeleri, partinin sorunlarını çözebilmesi için tek doğru yol olan komünist bir platform toplamak yerine tam tersi bir yönelim ve pratik içine girmiş; partiyi daha fazla kaosa sürükleyecek ve bölecek ve de tüzük dışı önerilerle parti iradesinin karşısına çıkmışlardır.

“Tüzük Partimizi birarada tutan temel harçtır!”

- Bunu biraz açabilir misiniz? Nasıl bir yönelim ve pratik içine girdiler?

- Bu tür sorunlarla çözüm yolunu partimizin tüzüğü göstermektedir. Tüzük böylesi süreçler için vardır. Yani sorunların çözümü için diğer bir ifadeyle somutta yaşadığımız gibi Partinin merkezi önderliğinde yaşanan irade sorunu ve krizi gidermek için mesela.

Kısaca değinirsek; hareketimizi hedef alan düşman yönelimine rağmen parti merkezi önderliği o tarihte hala çoğunluk olarak karar alabilecek sayıya sahipti. Tüzük hükmümüz gereği MK yedek üyelerinin sırasıyla atanması, sorun çözülmediğinde ise parti iradesine gidilerek güçlendirme yapılması gerekiyordu. Akabinde merkezi iradenin bir araya gelerek geride kalan sürece ve bundan sonrasına dair bir değerlendirme yapması ve bir yol haritası çıkarması gerekiyordu. Ne var ki merkezi önderliğin içindeki bu azınlık MK üyeleri bir araya gelerek azınlık bir grup olarak yaptıkları toplantıyla merkezi önderliği gasp etme girişimlerine start vermiş, darbe gerçekleştirmiştir.

8. Oturum’un kendilerine verdiği merkezi yetkiyi iktidar hırsı için kullanan bu azınlık PMK üyeleri, darbeci/tasfiyeci bir yönelim içerisine girerek açık tüzük hükümlerini çiğnemiştir. Sırasıyla MK yedek üyeleri aktifleştirilmemiş, merkezi iradenin bir araya gelmesi ve salt çoğunlukla merkezi iradeyi temsil eden bir toplantı gerçekleştirilmemiştir. Bunun yerine partiyi daha fazla krize sürükleyecek, çelişkileri uzlaşmaz hale getirecek adımlarla partinin karşısına çıkılmış ve tüzüğü hep birlikte çiğneme çağrısı yapılmıştır.

Neydi bu adımlar? Salt çoğunluğu oluşturamayan bu azınlık MK üyeleri, “var olan MK yedek üyeleri ile çalışmayız, çalış(a)mıyoruz” dediler ve parti iradesine sorunu böyle aktararak, partiye tüzük hükümlerini çiğneme çağrısında bulundular. Bununla birlikte azınlık durumunda olan bu PMK üyeleri, kendileri dışındaki PMK üyelerini partiden atmak için soruşturma talebinde bulundular. Var olan somut durum açısından değerlendirildiğinde böyle bir yaklaşım, sorunu çözmek yerine PMK’nın krizini parti krizi haline getirmek ve böylelikle hem kendi iktidarını kurmak hem de parti iradesine hesap vermekten kaçmak anlamına geliyordu.

Oysa yapılması gereken çok açık ve basitti: Parti tüzüğümüz ne diyorsa ona uygun davranmak! Tüzük meselesi bizim açımızdan ilkeseldir. Lenin yoldaşın Menşeviklerle tartışmalarını hatırlayalım: Tüzük partiyi bir arada tutan temel harçtır, çimentodur! Buna uygun davranmamak, bununla oynamak partinin birliğini baltalamaktır. Tüzüğümüz bu konuda çok açıktır, merkezi irade ancak onu oluşturan bileşenlerin salt çoğunluğu sağlandığında karar alabilir, merkezi önderliği temsil edebilir. Bunun dışındaki her tutum, tüzüğün ihlal edilmesidir, darbedir. Nitekim tüm “iktidara” el koyduklarını ilan ettikleri toplantının altına merkezi iradenin imzasının atılamamış olması da bu gerçeğin itirafı niteliğindedir. Bu çok açıktır! Bütün bunlar sorunlarımızı çözmek için değil tam tersine büyütmek için yapılmıştır. Bunun dışında başka hususlar ve örnekler de vardır. Ancak bu örnek yeterlidir sanıyoruz.

- Anladığımız kadarıyla 2 yılı aşkın bir zaman diliminden bahsediyorsunuz ama yine de sorunlar çözülmemiş gibi görünüyor...

- Doğrudur, 2 yılı aşkın bir süredir bu sorunları çözmek için mücadele ediyoruz ancak iradeyi gasp eden darbeci/tasfiyeci azınlık PMK üyeleri sorunu çözmek yerine partimizi politik ve örgütsel sorunlarla uğraştırmakta ısrar ediyorlar. Yetkileri olmadığı halde, tüzüğü savunan parti üyeleri ve hatta kimi ileri militanlar hakkında soruşturma talebinde dahi bulundular. Böylelikle partiyi oyaladılar ve süreci olabildiğince uzattılar. Açıkça bir darbeci/tasfiyeci yönelim içine giren bu MK üyeleri, partimizin belli bir gücünü de arkalarına yedekleyerek, bu pratiklerini eleştiren partilileri tasfiye etmeye yeltendiler.

İşin tuhafı, bahsi geçen bu MK üyeleri, azınlık olarak düzenledikleri tarihi toplantıda, parti platformunun toplanması için yetkilerini aşarak karar da almıştır. Ne var ki kararın tek sorunlu yanı, hadlerini aşmaları değildir. Bu MK üyeleri aldıkları kararın arkasında dahi durmamışlardır. Var olan durumun tuhaflığına ya da en hafif deyimle ifade edelim ciddiyetsizliğine dikkat çekmek istiyoruz burada. Atılmak istenen PMK asil ve yedek üyeleri, parti birliğinin korunması kaygısıyla, sorunun ideolojik-politik zeminde bir hesaplaşma, tartışmayla çözülmesi adına uzun bir süre çaba sarf etmiştir. Söz konusu azınlık MK üyelerine, darbeci tutumdan vazgeçmeleri ve PMK’yı toplama çağrısı yapmıştır.

İşte bu somut örnekler bile sağ oportünist darbeci/tasfiyeci ve irade gaspçısı azınlık MK üyelerinin gerçek yüzlerini ortaya koymaktadır. Deyim yerindeyse bu darbeci/tasfiyeci kişilikler, partinin sorunlarının çözebilmesi için ne iradenin toplanmasına önderlik ettiler ne de iradenin toplanması için atılmak istenen adımlara izin verdiler(!) Yani, ne yaptılar ne yaptırdılar ne de yapılmasının önünü açtılar. Bilakis bunun önüne geçtiler, süreci tıkadılar.  Partinin sorunlarını çözmek yerine partiyi çözmek, darbelemek ve bölmek için çalıştılar.

“Parti birliği için iki yılı aşkın bir süredir mücadele ediyoruz!”

- Anlıyorum, ama partinizin birliği gibi çok önemli bir konu söz konusu olduğu için ısrarla sormak istiyorum. Çözülemez miydi bu sorunlar?

- Aslında karmaşık bir süreç gibi görünse de mesele basittir, diyalektiktir yani. Partinin tüm sorunlarının çözüm yolu, parti iradesinin toplanmasından geçer. Parti tüzüğünün emrettiği de budur. Ancak bu sağ oportünist darbeci/tasfiyeci ve irade gaspçısı, azınlık MK üyeleri, partinin iradesini toplamak ve ona gitmek yerine onu başta örgütsel sorunlar olmak üzere başka sorunlarla oyalamayı tercih ettiler. Böylesi bir yönelim içine girdiler. Haliyle bu durum partinin sorunlarının çözülmesini engelledi. Gelinen aşamada yaşananlardan anlaşıldığı üzere partiyi bölmeyi amaçladılar ve bunu başardılar da. Oysa yapılması gereken yukarıda dediğim gibi parti iradesinin toplanması ve hesaplaşmanın bu platformda yapılmasıydı. Bu partimize kazandırırdı ama hesap vermekten kaçmak için partiyi bölmeyi bile tercih edebildiler. Bu partimize yapılan çok büyük bir kötülüktür.

- Peki, neden böyle bir tutum tercih edildi?

- Çünkü sorunun kaynağını oluşturanlar sorunun çözücüsü olamazlar. Bu çok açıktır. Sağ oportünist darbeci/tasfiyeci çizgiden, MLM bir tutum beklemek zaten doğru değil. Ancak biz yine de parti birliği için iki yılı aşkın bir süredir mücadele ediyoruz. Ne var ki geride kalan süre içinde anlaşıldı ki, azınlık PMK üyeleri iki çizgi mücadelesi temelindeki ideolojik-politik tartışmaları hizip örgütlemek ve darbeye tavır alan MLM kadroları tasfiye etmek için değerlendirdi. Yani, biz “darbeden vazgeçin, partiyi bölmeyin, tüzüğü uygulayın” çağrısı yapar, meseleyi ideolojik temelde tartışırken onlar parti örgütlerini karşı karşıya getirme, dağıtma ve bunların içinde hizip örgütleme faaliyeti ile meşguldü. Bu anlamda kendi adımıza söyleyelim; biz yaşananları daha erken fark edip, tavır alabilirdik.

Evet, Lenin yoldaşın deyimiyle iyi niyetin, cehenneme giden yapıtaşları olduğunu bir kez daha gördük. Aslında bu tür sorunlar, parti tarihimizde ilk kez yaşanmıyor. Ancak farklı olan, bu darbeci/tasfiyeci kişiliklerin devrim için halkın mücadelesi için gösterdikleri pratik çaba ile darbeci/tasfiyeci pratik çaba arasındaki derin uçurumdur. Devrimci mücadelede pratik sahada kılını kıpırdatmayanlar söz konusu darbeci/tasfiyecilik olduğunda bir hayli cüretkâr davranmışlardır. Bu durum partideki MLM güçler açısından önemle değerlendirilmelidir. Bu durum PMK içindeki ideolojik zaafların aldığı boyuta ve yaşanan gerilemeye işaret etmektedir. Kuşkusuz bu sadece PMK için değil bir bütün partimiz için de geçerlidir. Partimizin, önderliğin bu gerçekliğine zamanında yeterli müdahaleyi yap(a)mamış olması ideolojik-politik geriliğinin bir sonucudur. Bu açıdan, partimizin onu bu noktaya getiren zaaflarına karşı ideolojik bir hesaplaşma sürecinden geçmesi elzemdir. Bu başta PMK olmak üzere bir bütün parti güçleri için böyle olmalıdır.

Bizim eksikliklerimiz, ideolojik yetmezliklerimiz de darbeci/tasfiyeci kişiliklere güç vermiştir. Bunu açıkça ifade etmek gerekir. Bu tür sorunların partide ilk defa yaşanmadığından bahsederken somut tarihsel tecrübelerden bahsediyorum. Partinin Koordinasyon Komitesi, Bölgesel Dönem Süreci, 2. MK süreci, DABK çıkışı ve 94 darbeci/tasfiyeciliği hafızalarımızda olan süreçlerdir. Darbeci/tasfiyeci ve irade gaspçısı MK üyeleri “partiyi iradeye götürecek bir önderlik gerekiyor” gerekçesiyle partiyi oyaladılar ve bu süreçte hizip örgütleyerek partiye bölünmeyi dayattılar.

Zaten bir yıldır ortada merkezi bir önderlik de yoktu.

(Devam edecek) 

46409

TKP/ML-TİKKO Gerillaları ile röportaj | “Partimiz ilkeleri üzerinden yükselerek, düşmandan hesap sormaya devam edecektir!” -1-

Yüce bir ölüm!/Agop Ekmekciyan

 24 Ocak 1988 yılında İstanbul Emniyet Müdürlüğü I.Şube polisleri tarafından boş bir arsada kurşuna dizilerek öldürüldüğü vakit Manuel Demir henüz 25 yaşındaydı.  Genç yaşında ,inandığı dava uğruna düşüncelerinden taviz vermeyen,onurlu duruşu ile cellatları çılgına çeviren Manuel Demir hunharca öldürüldü.  Faşizmin azgınca terör estirdiği yıllarda tüm hak ve özgürlüklerin rafa kaldırıldığı,yurtsever,devrimci,komünistlerin  hapishanelere atıldığı 12 Eylül faşizminin kol gezdiği şartlarda devrimci mücadeleye ara vermeden,,çekinmeden devam etti.

Gezi/ Kızılay/ Gündoğdu (vd’leri) için 11 not/ Temel Demirer

normal tarihsel koşuldur.”[1]

i) Gezi/ Kızılay/ Gündoğdu (vd’leri) güzergâhı, “devrimin güncelliği” fikrine veda etmeyenler için şaşırtıcı olmadığı gibi, “beklenilmeyen” de değildi…

Bu bağlamda Kaan Arslanoğlu’nun, “Bu memleket adam olmaz”, “insanların üzerinde ölü toprağı var”, “insan doğuştan/genetik olarak itaatkârdır,”[2] türünden zırvalarını yerle yeksan eden Haziran Başkaldırısı, tarihsel bir yanıt oldu.

Akademisyen sorumlulugu /Sibel Özbudun

“En büyük bilgelik kendine egemen olabilmektir.”[2]

1. Entelektüel üretimin akademiye ve belli şablonlara sığdırılmaya çalışıldığı günümüzde, sizce akademi dışında entelektüel bir üretim zeminin oluşturulma imkânları nelerdir? Bu bağlamda Özgür Üniversite deneyimini nasıl değerlendirirsiniz?

Benzeşen Toplumları Talilde Unutulanlar / Ergün Aslan

Teori  proletarya köylünün yaşamsal mücadelesinin devrimcide akademik olarak  dile gelişidir.

Konuya girmeden önce, 

Kapitalizmin.., işverenin..  karşısında proletarya köylü olmanın nasıl bir şey demek olduğunu unuttuysan ...

Bu tuzsuz baharatsız sosyo - ekonomik yapı neymiş ya.

Her şeye deva.

Ülkenin sosyo-ekonomik yapısını, inşasını mı talil edecen; Katma  işin içine sömürgeciliği...,  sosyo - ekonomik yapının sınıflar  yüzerinde yol açtığı karekterliği.... tamam.

Umreye Giden Düşkünler/ Erdal Yıldırım

Gündemde AKP iktidarı Kültür Bakanlığınca organize edilen 100 Alevi kökenli ‘dede’nin önce Necef’e, Kerbelâ’ya ve sonra da umreye götürülmesi olayı var. Ve (ben de dahil) bir çok yazar çizer, kanaat önderi, kurum yöneticisi günlerdir bu konuda, konuşuyor, yazıp çiziyor ve ülkenin başkaca bunca önemli yaşamsal sorunuları varken, bu konu gündemde önemli bir yer tutuyor.

On yıl mı beş yıl mı bu ne demektir?

AKP’nin başı Başbakan mahpusların uzun yargılama süresini kısaltacağını açıkladı! Herhalde bravo dememizi bekliyorlar. Ne diyelim ülkemizin kara mizahı böyle oluşmakta.  Ülkeyi  öyle ki yazboz tahtasına çevirdiler ki. Bu zevatlar ne yaptıklarını biliyorlar mı? Yoksa, bizlerle dalga mı geçiyorlar? Sanki on yıldır bu iktidarda olan, bu yasal düzenlemeleri yapan kendileri değilmiş de başka biri imiş gibi ortalığa çıkıp ne iyi düzenleme yapacaklarını ballandıra ballandıra anlatıp duruyorlar.

Lenin ile Stalin arasinda ulusal sorun konusunda"çeliski var"miydi

 

Abdullah Öcalan,Hatip Dicle ve “Kapitalist Modernite”’

Time dergisinin her yıl açıkladığı “Dünyanın En Etkili 100 Kişisi” listesinin 2013 versiyonunda Ortadoğu’dan sadece iki liderin adı vardı: Abdullah Öcalan ve Fethullah Gülen.Liderliğini esaret koşullarında sürdürmesiyse Abdullah Öcalan’ın çok özel durumuna işaret ediyor.Tam anlamıyla bıçak sırtında yapılan bir politika üretiminden bahsediyoruz.Bu politika üretimine ilişkin tartışmalar Öcalan’ın bir komployla 15 Şubat 1999’da TC’ye tesliminden ve takip eden sorgu aşamasındakı performansından itibaren hiç durmadı.Öcalan’ın özeleştiri vererek önünü kesmediği bu tartışmalar başta PKK dü

Mültecilik ve düşünce üretimi

Türkiye Devrimci Hareketi (TDH) içinde eskiden beri “mülteciliğe” bir kızgınlık ve yabancılaşma vardır. Özellikle “mülteci” devrimcilere iyi gözle bakılmaz. Bunun TDH’ne, “kötü” olarak yansıması TKP’nin mülteciliğinden kaynaklanıyor. TKP önderleri,,, ülkedeki baskı koşularından dolayı uzun bir süre yurtdışında (o zamanki adıyla Sovyet bloku ülkelerinde) yaşamak zorunda kalmaları, 1970’lerden sonraki devrimci kuşak içinde, “lanetlenen” bir durum oldu.

Zor Yıllarda "Aydın olmak"

“Ne kadar nahoş olsa da,olguları açıkça görmek,adlı adınca çağırmak, …doğruyu söylemek zorundayız.”[1]

“12 Eylül 1980 sonrası sosyalist mücadelede sosyalist aydınlar” konulu bir yazıyı kaleme almak “zor”; dahası, zor olduğu kadarıyla hüzünlü. 

Bizi bırakıp giden(lerden) biri bağlamında bana; Maksim Gorki’nin, “İnsan, ne onurlu sözcük”; Bertolt Brecht’in, “İnsan olmak büyük bir şeydir”; Anton Çehov’un, “İnsanlar inandıklarıdır,” sözlerini anımsatan Ata Soyer’e dair;[2] yazmak daha da “zor” bir iş...

Sayın Gizli Tanık ve Tanıklarıma: Lütfen Kendinizi deşifre Edin!

Yusuf KÖSE

Devrimci yaşama başlayıp biraz “sivirilince”, hakkımda da bir çok şeyler yazılıp çizilmeye başladı. Ancak, bunlar, genellikle burjuva devlet ya da bunların uzantıları aracılığıyla kamuoyuna sunuldu. Ve hala sunulmaya devam ediyor. Bir kısmı gerçekten karşı-devrimin direkt uzantıları, bir kısmı da bilmeyerek onlara hizmet eden “bir tas çorbacılar.”

Sayfalar