Telaşlı diplomasi ve açık savaş hazırlığı Nijer: Afrika'da akut savaş tehlikesi!(Rote Fahne (Kizil Bayrak)
26-27 Temmuz gecesi, yaklaşık 26 milyon nüfusa sahip Batı Afrika ülkesi Nijer'de ordu bir darbe düzenledi. Bir önceki başkan Bazoum'u devirdi ve anayasayı askıya aldı.
Frankfurter Rundschau'ya göre Bazoum döneminde Nijer, "İslamcı teröristlerin Sahel'deki ilerleyişine karşı mücadelede Batı'nın son stratejik ortaklarından biriydi".
Batılı emperyalistler ve neo-emperyalist ülkeler Rusya ve Çin, faşist teröristlere karşı mücadelenin ötesinde, Batı Afrika'daki nüfuzlarını korumak ya da genişletmek, ülkenin jeostratejik önemini ve zengin hammadde yataklarını kullanmak için bir üs olarak Nijer'le ilgileniyorlar.
Almanya özellikle Nijer'in "Sahra'dan geçen ana göç yollarından birinin kapatılmasıyla güvenilir bir şekilde ilgilenmesi" konusunda endişeliydi. Batı Afrika devletler topluluğu Ecowas'ın Nijer'e askeri müdahalede bulunacağını açıklamasıyla birlikte Sahel devletleri arasındaki çelişkiler dramatik bir hal almaya başladı. Aynı zamanda Nijer üzerindeki emperyalistler arası mücadele de yoğunlaşıyor.
Batı Afrika'nın tamamını kapsayacak, Afrika kıtasının tamamına yayılacak ve küresel siyasi önem kazanacak bir vekalet savaşına dönüşme tehlikesi var. Nijer'deki darbe, 2020'den bu yana Atlantik'ten Kızıldeniz'e uzanan bir kuşaktaki sekizinci askeri darbe oldu: Gine'den Mali, Burkina Faso, Nijer ve Çad üzerinden Sudan'a. Tüm bu darbeler neo-emperyalist Rusya'nın etkisini güçlendirdi.
NATO savaş uçakları Dakar'da, Wagner paralı askerleri Nijer yolunda mı?
Emperyalistler arası çekişme, açık savaş hazırlıklarıyla birlikte yoğun diplomaside de kendini gösteriyor. Kendi ifadesine göre, ABD Dışişleri Bakan Yardımcısı Victoria Nuland Nijer'deki askeri temsilcilerle bir araya geldi. Nuland, darbenin nasıl tersine çevrilebileceğine dair "bir dizi seçenek" sunduğunu söyledi. Görünüşe göre darbeciler bu teklifle pek ilgilenmediler. Yeni cunta, eski sömürgeci güç Fransa ile askeri işbirliğini sona erdirdi. Fransa Batı Afrika'daki en önemli emperyalist güç. Almanya için de Nijer'deki darbe Batı Afrika'daki önemli bir çıpanın kaybedilmesi anlamına geliyor. Rusya resmi olarak Nijer'deki darbeyle arasına mesafe koydu. Ancak Putin geçen hafta Afrika ülkeleriyle bir zirve düzenledi ve şunları söyledi: "Afrika'da Fransa ve Belçika'ya karşı özgürlüğü örgütleyeceğiz. Ve Afrika'ya yardım edeceğiz" dedi.
Emperyalistlerin ilgili "yardımları" hayal edilebilir: Her biri Sahel ülkelerini daha fazla yağmalamak, askeri üs olarak kullanmak ve şüphe durumunda halkları kanlı bir vekalet savaşına sürüklemek istiyor. Ne de olsa Nijer'deki askeri cunta, darbeyi kutlayan Prigozhin'den destek istedi. Wagner'in paralı askerleri bir süredir Mali'de hareket halindeydi. Nijer'e çoktan ulaştıklarına dair haberler var. Senegal'den bir devrimci ise yayınladığı bir videoda NATO askeri uçaklarının Dakar/Senegal'e inerek askeri müdahaleye hazırlandığını bildiriyor. Bu gelişme çok tehlikeli!
Darbeciler hükümet başkanını seçti ve Nijer üzerindeki hava sahasını kapattı
Nijer'deki yeni askeri cuntanın sözcüsü dün gece yaptığı açıklamada Ali Mahaman Lamine Zeine'yi hükümet başkanı olarak atadığını duyurdu. Lamine Zeine 2010 yılından önce Nijer'de Ekonomi ve Maliye Bakanı olarak görev yapmıştı. Son olarak Çad'da Afrika Kalkınma Bankası için çalıştı. Ecowas'ın 6 Ağustos'ta sona eren ültimatomu Bazoum'un Nijer Devlet Başkanlığı görevine iade edilmesini talep ediyordu. Ancak bu gerçekleşmedi. Ordu Nijer üzerindeki hava sahasını kapattı.
Ecowas üyesi ülkelerin devlet ve hükümet başkanları yarından sonraki gün Nijerya'nın başkenti Abuja'da bundan sonraki hareket tarzını görüşmek istiyor. Ecowas içinde de büyük çelişkiler var. Üye devletler Burkina Faso ve Mali, Nijer'e yönelik bir Ecowas askeri saldırısını kendilerine karşı bir savaş ilanı olarak değerlendireceklerini söylüyor. Senegal ise asker katkısında bulunacağını açıkladı. Nijerya, Batılı emperyalistlerle bağlantılı olan Ecowas devletler topluluğunun başında yer alıyor. Fransa günler önce Ecowas planlarının tamamen arkasında olduğunu söyledi.
Ülkenin yeni-sömürgecilik tarafından yağmalanması
Nijer'deki uranyum madenciliği, doğal kaynakların sömürülmesinde yeni-sömürgecilik ilişkilerine iyi bir örnektir. İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden hemen sonra Fransa, sömürgelerinde uranyum aramaya başladı. İlk yataklar 1956'da Gabon'da bulundu ve hemen ardından elli yıl önce sistematik olarak çıkarılmaya başlanan Nijer geldi.
Nijer, çıkarılan uranyumun değerinin sadece yüzde on ikisini alırken, aynı zamanda zaman zaman Fransa'nın elektrik üretiminin üçte birine katkıda bulunuyordu. Areva şirketi üretim bölgelerinde arkasında büyük bir çevresel yıkım, radon nedeniyle hava, toprak ve suyun kirlenmesi, yeraltı suyu kıtlığı, madencilerin ve halkın radyoaktivite nedeniyle kitlesel olarak hastalanması gibi sorunlar bıraktı.
Nijer'de Fransa'dan nefret ediliyor. Nüfusun bir kısmının darbeyi memnuniyetle karşılamasının ve Rus ve Çin etkisini temelden reddetmemesinin nedenlerinden biri de budur. Hafta sonu Paris'te çok sayıda Afrikalı, Ecowas'ın muhtemelen Fransa'nın desteğiyle gerçekleştireceği olası bir askeri müdahaleye karşı gösteri düzenledi. Başta Senegalliler olmak üzere Nijeryalılar da Place de la République'de protesto gösterisi düzenledi. Macron her zaman Afrika'ya yardım etmek istediğini iddia etmiştir. Gerçekte ise Fransa sadece kendisini düşünmektedir.
Dünya devrimci örgütü ICOR'un Afrikalı partileri on yıllardır Afrika'da emperyalizme, özellikle de Fransız emperyalizmine karşı mücadele etmektedir. Ancak bunu yaparken, halkın başka bir emperyalist tahkküm altına girmekte olduğu konusunda da uyarıda bulunuyorlar.
[1] MLPD Yayın Organı Rothe Fahne'de yayınlandı. ttps://www.rf-news.de/2023/kw32/niger-akute-kriegsgefahr-in-afrika
Son Haberler
Tüm Türkiye Diyarbakır Cezaevidir
Kürt işçilerine, halkına ve gençlerine saldırmak Türkiye’de normal hale getirilmiş. Kürtlere parya ve birçok ülkede görüldüğü gibi saldırılması gereken mülteciler olarak yaklaşılıyor. Amedli bir Kürt ile Yozgatlı bir Türk aynı görülmüyor. Bu ayrımcılığı da bizzat Türk devlet yöneticileri yapıyorlar. Kürtler, Aleviler ve başka kimlikten topluluklar bu ülkenin özgür ve eşit vatandaşları olarak görülmüyor. Ne anayasal ne yasal ne de toplumsal kültürde bu topluluklar eşit görülüyor. Bunu yaratan da Türk devlet politikalarıdır.
Kuşak, kuşak azalırken…(İsmail Cem Özkan )
78 kuşağı üzerine çok laf edilmeli, onların özverileri, ütopyaları, hayalleri, yaşayamadıkları gençlikleri, verilen görevi layığı ile yerine getirme telaşı, kaybettiği arkadaşının arkasında onun anısını yaşatma mücadelesi...
Bir de bugünden onlara bakış...
Rojava’nın geleceği (Mustafa Peköz)
Rojava’nın toplumsal bir örgütlenme modeli olarak ortaya çıkması ile küresel güçlerin Ortadoğu stratejisi arasında önemli bir bağ var. Bu durum doğru kavranılmazsa ve gerekli sonuçlar çıkartılmazsa bugünden geleceğe yönelik stratejinin başarılı bir şekilde uygulanması da oldukça zor olacaktır.
Rojava’yı Var Eden Sosyolojik-Politik Dinamikler
İsviçre mülteci entegre kampları: Ucuz iş gücü pazarı
İki yıla varan bir süredir İsviçre' de kamplarda yaşamaktayım. Bu süre içerisinde kendi isteğim dışında ( biri sürgün edildiğim deport kampı olmak üzere) toplam altı kampta kaldım.
Şunu net olarak gözlemlemiş oldum ki; kantonlar arası bir takım uygulama farklılıkları olmakla birlikte, tümünde sistem kesinlikle aynı temel mantıkla işliyor: Gerek ilk kamplarda ve gerekse de entegre kamplarında mülteciler ucuz iş gücü olarak görülmekte ve kullanılmaktadır.
Tüm kamplarda, kamp yönetimi alenen TAŞARONLUK yapmaktadır.
Devrimcilik Bir Merhalelik Değil Son Nefese Dek Olmalı!
Toplumsal gelişme ve üretim ilişkilerine bağı olarak değişen sınıflar mücadelesi, tarihin her döneminde değişik biçimlere bürünerek bugünlere kadar gelmiştir.
İlk sınıflı toplum olan köleci toplumda köle sahipleriyle köleler arasındaki başlayan sınıf çatışması, sırasıyla feodal toprak ağalarıyla yoksul köylüler; kapitalist toplumda burjuvazi ile proletarya ve sınıfsız topluma geçmenin alt aşaması olan demokratik halk diktatörlüğü ya da sosyalist sistemde de eskiyle yeninin kıyasıya mücadelesi bu başlıca sınıf çatışmalarının öne çıkan göstergeleridir.
Kendini Aldatma Sanatı ( Emre Erdal)
Sanat gibi incelik ve üstün yaratıcılık gerektiren saygın bir etkinliğin, aldanma/aldatılma ve kendini kandırma gibi hiç de güzel şeyler çağrıştırmayan zihni tasarım ve edimlerle ne ilgisi var denilse yeridir. Öyle ya, toplumsal yaşamın, insan ruhunun bütün labirentlerine destursuz dalan, sorgulayan sanatın kendini ya da dışındakileri aldatma gibi misyonlarla ne işi olabilirdi?
İleri!.. Daha ileri!!! (Orhan Ünal)
Haklarını almak için gittikleri Ankara yürüyüşü dönüşü geçirdikleri trafik kazasında yaşamlarını yitiren Tahir Çetin ve Ali Faik İnter emek mücadelemizin günümüzdeki sembolleri oldular. Onların adları unutulmayacaktır. Bağımsız Maden-İş Sendikası Genel Başkanı Tahir Çetin’in ve babasının alamadığı ve oğluna mücadelesini “miras” bıraktığı tazminatı için yılmadan mücadele eden Ali Faik’in mücadele hayatları yol göstericidir.
Peker’in İtiraflarının İşaret Ettiği Gerçek: Mafya, Uyuşturucu ve Kara Para Devleti!
Faşist mafya lideri Sedat Peker, çıtayı düşürse de itiraflarına devam ediyor. R.T. Erdoğan’la helalleşeceğine yönelik son video sonrası itiraflarına ara veren Sedat Peker, bir süre sonra İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’yu hedefine alarak açıklamalarını sürdürdü.
Avrupa’da Alevi hareketinin çıkmazı….
Alevi toplumuna dönük bütün çirkef saldırı ve katliamların ardında her zaman siyasi bir zemin oluşturulmuştur. Toplumun en kırılgan ve toplumsal çelişkinin en hassas noktasından birini oluşturması açısından da önemlidir.
Bir halkın iftiharı: Mehmet Hayri Durmuş
Yakın tarihimize göz attığımızda, önemli birçok olayla karşılaşırız. Bunlardan biri de 14 Temmuz Büyük Ölüm Orucu Direnişi'dir.
14 Temmuz 1789'da Paris halkı krallığın zulüm merkezine dönüşen Bastille Hapishanesi'ni basarak baskıya ve zulme karşı nasıl ayaklandıysa 14 Temmuz 1982 günü Amed Zindanı'nda Büyük Ölüm Orucu Direnişi'ni başlatan devrimciler de kimliksiz, kültürsüz ve inançsız yaşanmayacağını göstererek büyük bir direnişin öncülüğünü yaptı ve Kürt halkına büyük bir miras bıraktılar.
14 Temmuz yürüyüşü (Nubar OZANYAN )
Kuşlar nasıl ki dostlarında yankı bulsun diye ötüyorsa 14 Temmuz Ölüm Orucu direnişçileri de açlık yiyerek uyuyan bir halkın yüreğine seslendiler.
14 Temmuz’a sadece bir özgürlük eylemi ve onur direnişi olarak bakılamaz. Köleleştirilmek istenen bir halkın aydınlatılma, eğitilme ve ayağa kaldırılma eylemidir; karanlık koridorlarda, kör hücrelerde sessizliği parçalayarak herkesi özgürlüğe çağıran bir direniş davetidir. Düşenlerin yeniden ayağa kalkması, ürkenlerin cesaretlenmesi için çalınan uyanış çanıdır.